آتروفی عضلانی چیست؟ بهترین روش‌های درمانی آن
علائم آتروفی عضلانی چیست؟ نحوه تشخیص آن چگونه است؟
به از دست دادن یا نازک شدن بافت عضلانی شما آتروفی عضلانی می‌گویند. اگر عضلات آتروفی داشته باشید، شاهد کاهش توده عضلانی و قدرت خود خواهید بود. با آتروفی عضلانی، عضلات شما کوچک‌تر از حد طبیعی به نظر می‌رسند.
آتروفی عضلانی می‌تواند به دلیل سوءتغذیه، سن، ژنتیک، کمبود فعالیت بدنی یا برخی شرایط پزشکی رخ دهد. نوع ناکارآمد (فیزیولوژیک) آن زمانی رخ می‌دهد که از عضلات خود به‌اندازه کافی استفاده نکنید و آتروفی نوروژنیک به دلیل مشکلات یا بیماری‌های عصبی به وجود می‌آید.
علائم آتروفی عضلانی چیست؟
بسته به علت بیماری شما علائم آتروفی عضلانی متفاوت است. بارزترین علامت آتروفی عضلانی کاهش توده عضلانی است. سایر علائم آتروفی عضلانی ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- یک دست یا یک پا کوچک‌تر از دیگری
- ضعف در یک دست و یا یک پا
- بی‌حسی یا سوزن‌سوزن شدن در بازوها و پاها
- مشکل در راه رفتن یا حفظ تعادل
- مشکل در بلع یا صحبت کردن
- ضعف صورت
- کاهش تدریجی حافظه
چه چیزی باعث آتروفی عضلانی می‌شود؟
اگر در اندام‌های خود آتروفی عضلانی دارید، ممکن است در قسمت مربوطه دچار مشکلات شوید؛ پس علت آتروفی عضلانی به نوع آن بستگی دارد که در ادامه آن‌ها را بررسی می‌نماییم.
آتروفی ناکارآمد (فیزیولوژیک)
این آتروفی به دلیل عدم استفاده کافی از عضلات شما ایجاد می‌شود. اگر استفاده از عضلات خود را متوقف کنید، بدن شما انرژی لازم برای مراقبت از آن‌ها را هدر نخواهد داد.
در عوض، بدن شما شروع به شکستن ماهیچه‌های شما می‌کند که باعث کاهش اندازه و قدرت آن‌ها می‌شود. آتروفی ممکن است شما را تحت‌تأثیر قرار دهد اگر:
- سبک زندگی کم‌تحرک
- سوءتغذیه
- ورزش ناکافی
- نشستن پشت میز کار در تمام روز
- ابتلا به یک اختلال ژنتیکی مانند دیستروفی عضلانی یا بیماری شارکو ماری توث
- حرکت ندادن اندام‌ها به دلیل سکته مغزی یا سایر بیماری‌ها مانند درماتومیوزیت
- مبتلا به آتروفی مرتبط با افزایش سن (سارکوپنی)
آتروفی نوروژنیک
این نوع ناشی از آسیب یا بیماری است که بر اعصابی که به ماهیچه‌های شما متصل می‌شوند تأثیر می‌گذارد. وقتی این اعصاب آسیب می‌بینند، نمی‌توانند انقباضات ماهیچه‌ای را که برای تحریک فعالیت عضلانی لازم است، تحریک کنند.
در نتیجه ماهیچه‌های شما منقبض نمی‌شوند، بدن فکر می‌کند که دیگر به آن‌ها نیاز ندارید؛ بنابراین بدن شما شروع به شکستن ماهیچه‌ها می‌کند که باعث کاهش اندازه و قدرت آن‌ها می‌شود. بیماری‌ها و سایر شرایطی که می‌توانند بر این اعصاب تأثیر بگذارند عبارت‌اند از:
- اسکلروز جانبی آمیوتروفیک (ALS)
- سندرم گیلن باره
- سندرم تونل کارپال
- فلج اطفال
- آسیب نخاعی
- اسکلروز چندگانه
آتروفی عضلانی ناشی از آرتروز
یک نوع از آتروفی عضلانی می‌تواند به دلیل درد مفاصل و محدودیت دامنه حرکتی به وجود آید. این مدل، دردناک‌ترین انواع آتروفی عضلانی محسوب می‌شود. درد آرتریت منجربه کاهش فعالیت بدنی می‌شود که کاهش فعالیت بدنی منجربه تحلیل عضلانی در فرد مورد نظر خواهد شد.
سایر علل ابتلا به آتروفی عضلانی
- سوختگی
- سکته مغزی
- افزایش سن
- درمان طولانی مدت با کورتیکواستروئیدها
- آسیب‌های نخاعی یا آسیب به دستگاه عصب محیطی
- صدمات جسمی، مانند پارگی روتاتور کاف یا شکستگی استخوان
- میوپاتی مرتبط با الکل، درد و ضعف در عضلات به دلیل نوشیدن بیش از حد الکل در زمان طولانی
چقدر طول می‌کشد تا عضلات آتروفی شوند؟
مدت زمانی که طول می‌کشد تا عضلات شما آتروفی شوند به سن، سطح آمادگی جسمانی و علت آتروفی بستگی دارد. اگر آتروفی عضلانی شما به دلیل عدم استفاده (فیزیولوژیک) باشد، این فرایند می‌تواند در عرض دو تا سه هفته از عدم استفاده از عضلات شما شروع شود. آتروفی عضلانی نوروژنیک ممکن است بسته به وضعیت سلامتی شما زودتر ایجاد شود.
آتروفی عضلانی چگونه تشخیص داده می‌شود؟
برای تشخیص آتروفی عضلانی، متخصص شما را معاینه فیزیکی می‌کند و از شما در مورد علائمتان می‌پرسد. آن‌ها به بازوها و پاهای شما نگاه می‌کنند و توده عضلانی شما را اندازه‌گیری می‌کنند. علاوه بر این، پزشک ممکن است آزمایش‌هایی از جمله:
- آزمایش خون
- بیوپسی عضله یا عصب
- الکترومیوگرافی (EMG)
- مطالعات هدایت عصبی
- اشعه ایکس
- اسکن (CT) توموگرافی کامپیوتری
- اسکن تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI)
آیا آتروفی عضلانی قابل برگشت است؟
آتروفی ناکارآمد (فیزیولوژیک) گاهی اوقات می‌تواند با ورزش و رژیم غذایی سالم معکوس شود. پزشک شما ممکن است برنامه‌ای را شروع کند که شامل تمرینات در استخر است. ورزش در آب می‌تواند حجم کار عضلات شما را کاهش دهد. اما متأسفانه آتروفی نوروژنیک معمولاً به دلیل آسیب فیزیکی که به اعصاب شما وارد شده است، قابل برگشت نیست.
چه درمان‌هایی برای آتروفی عضلانی استفاده می‌شود؟
درمان آتروفی عضلانی به نوع آن بستگی دارد. آتروفی ناخواسته (فیزیولوژیک) با ورزش منظم و تغذیه بهتر قابل‌درمان است. در این صورت پزشک ممکن است فیزیوتراپی یا یک برنامه ورزشی را توصیه کند.
حتی اگر نمی‌توانید به طور فعال مفاصل خاصی را در بدن خود حرکت دهید، می‌توانید با استفاده از آتل تمرینات را به‌صورت منظم انجام دهید. پزشک شما ممکن است از شما بخواهد که با یک متخصص تغذیه بر روی یک برنامه غذایی سالم کار کنید. گاهی ممکن است مکمل‌های غذایی خاصی را نیز پیشنهاد کنند.
مراجعه به فیزیوتراپی
حتی در بعضی مواقع می‌توان آتروفی نوروژنیک را با نوع خاصی از فیزیوتراپی به نام تحریک الکتریکی درمان کرد. فیزیوتراپیست شما الکترودهایی را روی پوست و روی عضلات شما قرار می‌دهد. الکترودها تکانه‌های الکتریکی کوچکی را به اعصاب و ماهیچه‌های شما ارسال می‌کنند.
تکانه‌های الکتریکی سعی می‌کنند ماهیچه‌های شما را به طور مصنوعی ورزش یا منقبض کنند. این کار می‌تواند به شما کمک کند توده عضلانی و قدرت خود را حفظ کنید.
فیزیوتراپیست شما همچنین ممکن است درمان اولتراسوند را توصیه کند. اولتراسوند درمانی از امواج صوتی برای تقویت عضلات استفاده می‌کند.
جراحی
اگر به دلیل آتروفی عضلانی دچار انقباض شدید، پزشک ممکن است برای اصلاح آن جراحی انجام دهد. انقباض زمانی رخ می‌دهد که بافت‌های عضلانی شما فیبری شوند. این بافت کشش عضله را برای شما سخت می‌کند و از حرکت جلوگیری می‌کند.
چه مدت طول می‌کشد تا آتروفی عضلانی بهبود پیدا کند؟
مدت زمانی که برای بازیابی عضله بعد از آتروفی لازم است به نوع آتروفی و شدت بیماری شما بستگی دارد. آتروفی ناکارآمد (فیزیولوژیک) معمولاً برگشت‌پذیر است، اما یک شبه اتفاق نمی‌افتد.
شما می‌توانید با ورزش منظم و خوردن یک رژیم غذایی سالم از آتروفی عضلانی خلاص شوید. ممکن است بعد از چند ماه شاهد بهبودی باشید، اما ممکن است زمان بیشتری طول بکشد تا به طور کامل قدرت خود را بازیابی کنید.
