اختلالات کلیه در پرندگان (علائم + درمان آن)
اختلالات کلیه در پرندگان: چگونه تشخیص داده می‌شود؟
مشکلات مجاری ادراری و اختلالات کلیه در پرندگان می‌تواند مشکلات خاص خود را به همراه داشته باشد. همه ما می‌دانیم که کلیه‌ها اندام‌های جفتی در شکم هستند که مواد زائد را از خون برای دفع از بدن فیلتر می‌کنند. آن‌ها همچنین در حفظ تعادل آب و الکترولیت در بدن نقش اساسی دارند.
بیماری کلیوی در پرندگان، نسبتاً شایع است و ممکن است به‌صورت یک مشکل حاد یا مزمن ظاهر شود. حتی پرندگان نیز مانند انسان و سایر حیوانات ممکن است از اختلالات کلیه و مجاری ادراری رنج ببرند که در ادامه کامل به بررسی این مشکل می‌پردازیم.
علائم اختلالات کلیه در پرندگان
یک پرنده بسته به اختلال کلیه و مجاری ادراری می‌تواند علائم مختلفی را نشان دهد. به‌طورکلی، یک یا چند مورد از علائم در هر پرنده نمایان می‌شود. این علائم عبارت‌اند از:
- افزایش ادرار
- تغییر رنگ ادرار
- خون در ادرار
- عدم تعادل شیمیایی در خون
- افزایش یا کاهش تشنگی
- مشکل در راه رفتن یا حرکت
- بی‌حالی
- افسردگی
- بی‌اشتهایی
- پلی اوری (خیسی بیش از حد اطراف مواد مدفوع)
- ضعف
- پرواز نکردن
- کاهش وزن
- لنگش
- تورم مفاصل
- مشکل در تنفس
انواع اختلالات کلیه پرندگان
بسته به دلیل، اختلالات کلیوی و مجاری ادراری زیادی وجود دارد. رایج‌ترین آن‌ها شامل:
- نقرس: رسوب اسیداوریک در مفاصل و بافت‌های اطراف به دلیل آسیب کلیه باعث نقرس می‌شود. در حرکت با مفاصل قرمز و متورم مشکل به وجود می‌آید.
- سنگ: ممکن است در کلیه یا مجاری ادراری پرنده سنگ وجود داشته باشد. پرنده به دلیل درد کمتر ادرار می‌کند و ممکن است خون در ادرار وجود داشته باشد.
- عفونت‌ها: ویروس آبله و پسیتاکوز دو عفونت کشنده هستند که باعث آسیب به اندام‌های متعدد از جمله اختلالات کلیه و مجاری ادراری می‌شوند. سایر عفونت‌ها نیز می‌توانند باعث اختلالات کلیه و مجاری ادراری شوند.
- نارسایی کلیه: کلیه‌ها ممکن است به دلیل یک کلیه مشکل‌دار یا درمان نشده یا اختلالات دستگاه ادراری از کار بیفتند.
علل اختلال کلیه
اختلالات کلیه و مجاری ادراری در پرندگان می‌تواند به دلایل متعددی باشد، از جمله:
- عفونت (باکتری، ویروسی، قارچی و انگلی)
- جراحت
- بیماری
- تومور یا سرطان
- آسیب به سایر اندام‌ها
- کمبودهای تغذیه‌ای
- مصرف بیش از حد کلسیم، ویتامین D و فسفر
- کم‌آبی بدن
- مسمومیت با فلزات سنگین
- اختلالات متابولیک
- انسداد
درمان اختلالات کلیه و مجاری ادراری پرندگان
در صورت مشاهده هرکدام از علائم و رفتار غیرعادی، پرنده خود را نزد دامپزشک ببرید و برای درمان ناراحتی‌های کلیوی و مجاری ادراری توصیه‌های لازم را رعایت نمایید.
روش درمان بسته به مشکل خاص متفاوت است و ممکن است شامل تغذیه با رژیم غذایی کم پروتئین، مکمل‌های غذایی، تغذیه اجباری و احتمالاً درمان حمایتی به همراه داروهای آنتی‌بیوتیک، ضدویروسی یا ضد انگلی در صورت لزوم باشد.
در موارد مسمومیت با فلزات، درمان اختصاصی ضد سم تجویز خواهد شد. البته لازم به ذکر است که گاهی اوقات این بیماری قابل‌درمان نیست، فقط می‌توانید کیفیت زندگی پرنده خود را بهتر نمایید. همچنین استفاده از محصولات هومیوپاتی یا طبیعی ممکن است برای کمک به مدیریت کلیه بیمار مفید باشد.
تشخیص اختلالات کلیوی در پرندگان
دامپزشک می‌تواند با یک شرح‌حال کامل کار خود را شروع کند، سپس وزن بدن پرنده شما را به دست می‌آورد و یک معاینه فیزیکی انجام می‌دهد. همچنین آزمایش‌های زیادی وجود دارد که می‌تواند به دامپزشک کمک کند تا مشکل اصلی پرنده شما را تعیین کند.
اشعه ایکس ممکن است برای ارزیابی اندازه، موقعیت، بافت و تراکم کلیه‌ها استفاده شود. اگرچه سونوگرافی در پرندگان محدود است، اما می‌توان از آن برای ارزیابی اندام‌های شکمی از جمله کلیه استفاده کرد.
با لاپاراسکوپی (استفاده از دوربین در داخل بدن)، کلیه‌ها مستقیماً مشاهده می‌شوند. بیوپسی آندوسکوپی کلیه که توسط پاتولوژیست ارزیابی می‌شود ممکن است برای تعیین وضعیت کلیه در سطح سلولی برای تشخیص احتمالی اختلال مورد نیاز باشد.
