بیماری پاچکو در پرندگان (علائم + بهترین درمان)
بیماری پاچکو در پرندگان: نشانههای آن چیست؟
بسیاری از گونههای پرندگان به این بیماری حساس هستند. بیماری پاچکو در پرندگان توسط ویروس هرپس ایجاد میشود. معمولاٌ در بین پرندگانی که با وسایل نقلیه مانند هواپیما، کشتی و یا وسایل دیگر و یا حتی یک موقعیت استرسزا شدید را پشت سر میگذارند دیده میشود.
درحالیکه به نظر میرسد مخروطهایی مانند Conures Nanday و Patagonian نسبت به این بیماری مقاومتر هستند. این بیماری از زمان قانون حفاظت از پرندگان وحشی در سال 1993 به ندرت در پرندگان خانگی مشاهده شده است. این ویروس در درجه اول با پرندگان وحشی وارداتی مرتبط بود.
علائم بیماری پاچکو در پرندگان
هیچ نشانه منحصربهفردی از بیماری پاچکو وجود ندارد، اما دانستن اینکه چه چیزی برای پرنده شما طبیعی است و شناسایی سریع هر نشانهای از بیماری مهم خواهد بود.
برخی از پرندگان ممکن است قبل از مرگ فقط یک دوره کوتاه بیحالی و از دست دادن اشتها داشته باشند، درحالیکه برخی دیگر ممکن است پلی اوری همان فضولات آبکی بیش از حد و یا پس زدن مخاط شفاف داشته باشند. علائم بالینی اغلب 10 تا 14 روز پس از قرار گرفتن پرنده در معرض ویروس ظاهر میشود و ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- مدفوع زرد و آبکی
- بیحالی
- افسردگی
- غذا نخوردن
- پرهای ژولیده
- آبریزش چشم
- ترشحات بینی
- مدفوع سبزرنگ
- نارسایی
- پاپیلوم روی مخاط
- مرگ ناگهانی
علل بیماری پاچکو در پرندگان
بیماری پاچکو توسط ویروس هرپس پسیتاسین 1 (PsHV1) ایجاد میشود. چندین گونه از این ویروس با درجات مختلف بیماری وجود دارد، اما همه آنها باید درمان شوند. این ویروس بسیار مسری است و میتواند از مدفوع یا ترشحات تنفسی پرندگان ناقل خارج شود.
بیماری پاچکو در پرندگان میتواند از طریق تماس مستقیم یا قرار گرفتن در معرض مدفوع آلوده و ترشحات تنفسی (هوا) منتقل شود.
پرندگان حامل ویروس همیشه علامت ندارند؛ اما در زمان استرس، ممکن است شروع به دفع ویروس کنند و بقیه را بیمار کنند. تغییرات محیطی، جابهجایی پرندگان، تغییرات روتین و صداهای ناگهانی همگی میتوانند برای پرندگان خانگی استرسزا باشند.
همچنین، ویروس میتواند از مادر به جنین منتقل شود، بنابراین پرندگان حامل ویروس نباید پرورش یابند. آزمایش PCR از مدفوع و آزمایش خون میتواند برای کمک به تعیین وضعیت پرندگان شما ارزیابی شود.
تشخیص بیماری پاچکو
به دلیل ماهیت موذیانه این بیماری، تشخیص قبل از مرگ پرنده همیشه امکانپذیر نیست. اگر پرنده مرده باشد، ویروس را میتوان در بخشهای هیستوپاتولوژی کبد، کلیهها و رودهها یا در آزمایشهای آزمایشگاهی سوابهای کلوآکال یا مدفوع شناسایی کرد. هنگامی که بیماری پاچکو پس از مرگ تشخیص داده میشود، درمان سایر پرندگان دیگر بسیار مهم است.
درمان بیماری پاچکو در پرندگان
پرندگان مبتلا به بیماری پاچکو مراقبتهای ویژهای برای این بیماری دریافت خواهند کرد. درمانها عبارتاند از:
- مایع درمانی برای کمآبی بدن
- داروهای ضدویروسی
- آنتیبیوتیکها
- تتراسایکلین
- باسیتراسین
- سولفات نئومایسین
- جنتامایسین
- فلوروکینولونها
- ضدالتهاب
- داروهای ضددرد
- جراحی
مدیریت بیماری پاچکو در پرندگان
پرندگانی که بیماری پاچکو را پشت سر میگذارند، اغلب دچار پاپیلومهای داخلی (تودههای خوشخیم)، بهویژه در کلواکا و هپاتوم ها میشوند که رشد کبدی هستند. بازماندگان نیز ممکن است مشکلات کبدی ناشی از عفونت ویروسی داشته باشند.
هر پرندهای که به بیماری پاچکو مبتلا باشد باید از سایر پرندگان خانه جدا شود. این ویروس بسیار مقاوم است و میتواند برای مدتی خارج از میزبان زندگی کند.
پرندگانی که از عفونت جان سالم به در بردهاند، همچنان ویروس را در بدن خود خواهند داشت و میتوانند ویروس را به سایر پرندگان منتقل کنند.
این پرندگان تا پایان عمر ناقل ویروس هستند. ازآنجاییکه ویروس هنوز در بدن وجود دارد، در مواقعی که استرس دارند میتواند دوباره فعال شود. برای جلوگیری از عفونت ویروسی فعال دیگر باید از به وجود آمدن استرس اجتناب کرد.
پیشگیری از بیماری پاچکو در پرندگان
شما نمیتوانید به طور کامل از بیماری پاچکو در پرندگان جلوگیری کنید، اما اقداماتی وجود دارد که میتوانید برای به حداقل رساندن انتشار ویروس از پرنده به پرندهای دیگر انجام دهید.
اول، همیشه از ازدحام بیش از حد پرندگان خودداری کنید. اگر چندین پرنده دارید، هر پرنده جدیدی باید قبل از پیوستن به بقیه قرنطینه شود.
مدیریت سلامت عمومی، مانند رژیم غذایی باکیفیت و مسکن مناسب، میتواند به کاهش احتمال بیماری در پرندگان کمک شایانی نماید.
پرندگان مستعد ابتلا به پاچکو
بیماری پاچکو ویروسی است که معمولاً خانواده طوطیها را آلوده میکند. پرندگان خانگی مستعد ابتلا به این ویروس شامل:
- کاسکو
- عروس هلندی
- مرغ عشق
- لوری و لوریکیت
- طوطی مایر
- کاکادو
متأسفانه، ویروسی که باعث بیماری پاچکو میشود بسیار مسری بوده و اغلب برای پرندگان کشنده است. انسان و حیوانات خانگی غیرپرندگان در برابر این ویروس حساس نیستند.
اگر مشکوک هستید که پرنده شما ممکن است علائم بیماری پاچکو را داشته باشد یا در معرض آن قرار گرفته است، بلافاصله آنها را نزد دامپزشک ببرید. بیماری پاچکو در پرندگان میزان مرگومیر بالایی دارد.