علائم بیماری قلبی در گربه (بهترین درمان آن)
علائم بیماری قلبی در گربه: چگونه تشخیص داده می‌شود؟
کاردیومیوپاتی یا همان بیماری قلبی در گربه می‌تواند بر توانایی قلب برای انقباض، قدرت آن و میزان کلی خون توزیع شده در بدن تأثیر بگذارد.
حدوداً 15٪ از همه گربه‌ها تحت‌تأثیر بیماری قلبی هستند، اما تشخیص آن می‌تواند دشوار باشد. آنچه که شما باید در مورد این مشکل بدانید را در ادامه به صورت کامل شرح داده ایم و شما را با تمام مشکلات و مسائل بیماری قلبی در گربه آشنا کرده‌ایم.
آشنایی با قلب و بیماری قلبی گربه
قلب گربه ماهیچه‌ای است که از چهار حفره تشکیل شده یعنی دو دهلیز و دو بطن. دهلیزها به‌عنوان مخزن‌هایی برای ورود خون به قلب، از ریه‌ها در سمت چپ و بدن در سمت راست عمل می‌کنند.
از آنجا، خون به داخل بطن‌ها پمپ می‌شود و سپس یا از سمت راست به داخل ریه‌ها جریان می‌یابد تا اکسیژن را بگیرد یا از سمت چپ به داخل آئورت بزرگ‌ترین شریان بدن می‌رود تا خون اکسیژن‌دار را به بدن برساند.
ازآنجایی‌که قلب یک عضله است، انجام هر کاری خارج از کار طبیعی خود باعث ضخیم شدن و بزرگ شدن آن می‌شود. با ضخیم شدن دیواره‌های عضلانی، خاصیت ارتجاعی کمتری پیدا می‌کند و کمتر می‌توانند شل شوند و از پر شدن بطن‌ها با خون کافی جلوگیری می‌کنند.
در نتیجه، خون به ریه‌ها برگشته و نارسایی قلبی ایجاد می‌شود. ضخیم شدن رخ می‌دهد و همچنین می‌تواند منجر به آریتمی ضربان نامنظم قلب و همچنین ایجاد لخته شود.
بیماری قلبی در گربه‌ها یک بیماری جدی است که ساختار قلب را درگیر می‌کند و بر توانایی آن برای عملکرد صحیح تأثیر منفی می‌گذارد.
مادرزادی
بیماری مادرزادی قلبی ناشی از نقص مادرزادی است که شامل تشکیل قلب می‌شود. این مورد ممکن است یک بیماری ارثی یا ناشی از مسائلی باشد که بر رشد جنین تأثیر دارد. بیماری قلبی مادرزادی از بدو تولد وجود دارد، اگرچه علائم ممکن است تا نوجوانی یا بزرگسالی ظاهر نشوند.
بزرگسالی
بیماری قلبی در بزرگسالی به دلیل آسیب به قلب است که در مراحل بعدی زندگی ایجاد می‌شود. این موضوع همچنین می‌تواند نتیجه یک بیماری ارثی باشد که با افزایش سن گربه به وجود می‌آید، اگرچه سبک زندگی نیز می‌تواند یک عامل مؤثر باشد.
شیوع بیماری‌های قلبی در گربه‌ها
بیماری قلبی اغلب در گربه‌ها کمتر از سگ‌ها دیده می‌شود. شایع‌ترین نوع بیماری قلبی در گربه‌ها، کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک HCM است که در درجه اول گربه‌های نر میان‌سال را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد.
بیماری قلبی مادرزادی بسیار نادرتر است و تنها در 1 تا 2 درصد از بچه‌گربه‌ها دیده می‌شود. برخی از گربه‌های اصیل شانس بیشتری برای ابتلا به بیماری قلبی دارند. این موارد شامل:
- Maine Coon: اعتقاد بر این است که HCM حدود 33٪ از گربه‌های مین کون را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد. موارد شدید ممکن است در بچه گربه‌های 3 ماهه ظاهر شود، در حالی که موارد بدتر ممکن است در حدود 2 تا 4 سالگی علائم را نشان دهند.
- موکوتاه آمریکایی و موکوتاه بریتانیایی: هر دوی این نژادها مستعد ابتلا به شکل کمتر شدید HCM هستند.
- فارسی: میزان بالای HCM در گربه‌های ایرانی نیز دیده می‌شود.
- سیامی: نوعی بیماری مادرزادی قلبی به نام مجرای شریانی باز PDA است که بیشتر گربه‌های سیامی را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد. این نژاد همچنین بیشتر مستعد ابتلا به یک نوع کاردیومیوپاتی با شروع بزرگسالی است که به‌عنوان کاردیومیوپاتی متسع شناخته می‌شود.
علائم بیماری قلبی در گربه
بسیاری از گربه‌های مبتلا به بیماری قلبی می‌توانند بدون علامت باشند؛ یعنی هیچ علائم قابل‌مشاهده را نشان نمی‌دهند. همین موضوع تشخیص این بیماری را چالش‌برانگیز می‌کند. متأسفانه، برای برخی از گربه‌ها، تنها علامت آن مرگ ناگهانی است. گربه‌های دیگر ممکن است موارد زیر را تجربه کنند:
- اتساع شکم
- صداهای غیرطبیعی قلب مانند سوفل، آریتمی یا ریتم گالوپ
- فرو ریختن
- اندام سرد
- کاهش اشتها
- نارسایی قلبی
- بی‌حالی
- لثه‌های رنگ‌پریده یا آبی
- تغییرات تنفسی مانند افزایش تعداد تنفس، تنفس با دهان باز، نفس‌نفس‌زدن، تنفس سخت و سرفه
- حالت‌های کششی
- فلج ناگهانی اندام عقبی که اغلب ناشی از ترومبوز زینی همراه با درد و صداگذاری
- استفراغ
- نبض‌های ضعیف در قسمت داخلی ران گربه
علل بیماری‌های قلبی در گربه‌ها
نشان داده شده است که HCM اغلب با جهش ژنتیکی در گربه‌های اصیل مانند Maine Coons و Ragdolls به ارث می‌رسد و در گربه‌های نر شیوع بیشتری دارد. سایر نژادهای مستعد ابتلا به HCM و بیماری قلبی عبارت‌اند از:
- پرشین
- اسفنکس
- بریتیش
تشخیص بیماری قلبی در گربه توسط دامپزشک
گربه‌های مبتلا به بیماری زمینه‌ای قلبی همیشه سوفل قلبی ندارند که بتوان آن را در یک معاینه معمولی تشخیص داد. در واقع، حدود یک‌سوم تا نیمی از گربه‌هایی که HCM داشته‌اند، در زمان تشخیص هیچ علامتی ندارند و متأسفانه بسیاری از گربه‌ها ممکن است فقط مرگ ناگهانی را تجربه کنند؛ بنابراین، هنگامی که علائم وجود دارد، بسیار مهم است که گربه را نزد دامپزشک ببرید.
معمولاً چندین آزمایش برای کمک به تعیین علت بیماری قلبی خاص گربه توصیه می‌شود. اکوکاردیوگرام یا سونوگرافی قلب بهترین ابزار تشخیصی در نظر گرفته می‌شوند.
زیرا می‌تواند ضخامت دیواره بطن، فشار درون قلب، ساختار و توانایی دریچه و وجود لخته را تعیین کنند. این تنها روش برای افتراق انواع مختلف بیماری قلبی است. آزمایشات اضافی که ممکن است دامپزشک شما برای گربه شما توصیه کند عبارت‌اند از:
- آزمایش خون و ادرار: برای درک سلامت کلی گربه و ایجاد یک خط پایه مورد نیاز برای نظارت و پاسخ در آینده به درمان.
- ارزیابی فشارخون و تیروئید: برای رد علل ثانویه سوفل بیماری قلبی.
- اشعه ایکس قفسه سینه: برای بررسی بزرگی قلب و مایع در ریه‌ها.
- الکتروکاردیوگرام: برای تعیین وجود آریتمی و بزرگ شدن اتاقک.
- تست Nt-proBNP پروتئین‌های تولید شده توسط قلب: یک ابزار غربالگری برای کمک به تعیین اینکه آیا بیماری عضله قلب متوسط تا شدید وجود دارد یا خیر.
- اندازه‌گیری سطح تورین در خون و یا غذای گربه: برای تعیین اینکه آیا کمبود اسیدآمینه وجود دارد یا خیر.
درمان بیماری‌های قلبی در گربه‌ها
در واقع درمان به نوع و درجه بیماری قلبی موجود بستگی دارد که اغلب تحت‌تأثیر وجود نارسایی قلبی، درجه ضخیم شدن، قدرت انقباضات عضلانی و توانایی دریچه‌ها برای عملکرد است.
گربه در ابتدا ارزیابی می‌شود، یک معاینه فیزیکی انجام خواهد شد و اقدامات مراقبتی حمایتی انجام می‌شود که اغلب شامل اکسیژن درمانی و همچنین آرام‌بخش خفیف یا داروهای ضداضطراب برای به‌حداقل‌رساندن استرس و کند کردن تنفس گربه شما می‌شود.
توراکوسنتز یا ابدومینوسنتز، روشی که در آن مایع از قفسه سینه یا شکم خارج می‌شود، ممکن است برای کمک به تنفس گربه شما ضروری باشد.
انواع بیماری قلبی گربه
در این قسمت برخی از رایج‌ترین انواع بیماری‌های قلبی که در گربه‌ها یافت می‌شوند را به شما معرفی کرده‌ایم. این بیماری‌ها شامل موارد ذکر شده در ادامه محتوا می‌شوند.
کاردیومیوپاتی متسع DCM
DCM زمانی اتفاق می‌افتد که حفره‌های قلب بزرگ می‌شوند و باعث می‌شود دیواره‌های قلب بیش از حد نازک شده و ضعیف شوند.
این موضوع باعث می‌شود که قلب نتواند خون را به طور مؤثر از آن پمپ کند که می‌تواند منجر به تجمع مایع در حفره قفسه سینه شود که از انبساط کامل ریه‌ها جلوگیری می‌کند و باعث تنگی نفس می‌شود.
در واقع وضعیتی است که به‌عنوان نارسایی احتقانی قلب شناخته می‌شود. اعتقاد بر این است که DCM به دلیل کمبود تورین در رژیم غذایی ایجاد می‌شود.
کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک HCM
HCM زمانی اتفاق می‌افتد که بافت عضلانی بطن چپ ضخیم می‌شود و جریان خون را مختل می‌کند. همین امر باعث بزرگ شدن حفره‌های فوقانی قلب می‌شود.
این کار از انبساط کامل قلب و پر شدن کامل از خون جلوگیری می‌کند که منجر به نارسایی احتقانی قلب خواهد شد. لخته‌های خون نیز می‌توانند در شریان‌های منتهی به پاها تشکیل شده و مستقر شوند و باعث لنگش و درد شوند.
HCM رایج‌ترین شکل تشخیص داده شده بیماری قلبی در گربه‌ها است که در 85 تا 90 درصد گربه‌ها با نوعی ناهنجاری قلبی یافت می‌شود.
کاردیومیوپاتی محدودکننده RCM
RCM که عمدتاً گربه‌ها را در سنین میان‌سالی یا سالمندی تحت‌تأثیر قرار می‌دهد، ناشی از بافت زخمی است که روی عضله قلب تشکیل می‌شود و پر شدن کامل قلب و پمپاژ خون در بدن را دشوار می‌کند.
مانند HCM، این مشکل نیز می‌تواند منجر به نارسایی احتقانی قلب شود. همچنین می‌تواند باعث ایجاد ترومبوآمبولی شریانی ATE در گربه‌ها شود که یک اختلال انعقاد خون تهدیدکننده زندگی است.
نقص سپتوم بطنی
این نوع شایع‌ترین بیماری مادرزادی قلب در گربه‌ها است و با وجود سوراخ در قلب در هنگام تولد مشخص می‌شود. برخی از بچه‌گربه‌هایی که با این عارضه متولد می‌شوند ممکن است هرگز علائمی نداشته باشند و زندگی طولانی و سالمی خواهند داشت.
کسانی که علائم را نشان می‌دهند ممکن است بتوانند نقص را با جراحی اصلاح کنند یا ممکن است با دارو این بیماری را مدیریت کنند.
بهبود و مدیریت بیماری‌های قلبی در گربه‌ها
متأسفانه، رفع یک بیماری قلبی زمینه‌ای در بسیاری از گربه‌ها امکان‌پذیر نیست، بنابراین تنها می‌توان آن را به بهترین شکل ممکن مدیریت کرد.
طول عمر متغیر است، زیرا برخی از گربه‌های مبتلا به بیماری قلبی می‌توانند یک زندگی عادی را تجربه کنند و سپس به دلیل یک بیماری نامرتبط بمیرند. گربه‌های دیگر حتی با بهترین مراقبت‌های پزشکی می‌توانند کاملاً ناگهانی بمیرند.
ارائه یک سبک زندگی نسبتاً بدون استرس برای گربه شما مهم است، همان‌طور که نظارت بر تغییرات در رفتار، اشتها و میزان تنفس او بسیار مهم است. داروها اغلب پایه اصلی درمان حاد و طولانی‌مدت هستند. مهم است که هرگز بدون مشورت با دامپزشک خود دارو را قطع نکنید.
