
زﻣﺴﺘﻮﻧﺸﻮ از ﺑﻬﺎر ﺑﻴﺸﺘﺮ دوﺳﺖ داره ﺑﺎﻏﺒﻮﻧﻰ ﻛﻪ دﻳﺪه از ﮔﻠﺎش ﻧﺎﻣﻬﺮﺑﻮﻧﻰ
ﻳﻪ ﺟﻮری ﻏﺼﻪ ﺧﻮرده ﻛﻪ ﺻﺪای ﮔﺮﻳﻪ ﻫﺎش ﻣﺸﻬﻮر ﺷﻬﺮه وﻟﻰ ﺑﺎ ﮔﻞ ﻫﺎ ﻗﻬﺮه
ﻳﻪ ﺑﺎﻏﺒﻮن ﺧﺴﺘﻪ از ﭼﻬﺎر ﻓﺼﻞ زﻣﻮﻧﻪ
ﻣﻴﺨﻮاد ﺑﺎﻏﻮ ﺑﺴﺎزه و ﻣﻴﺘﺮﺳﻪ ﻧﺘﻮﻧﻪ
ﻣﻴﺪوﻧﻪ ﺧﻴﻠﻰ وﻗﺘﻪ اﻓﺘﺎده آﺗﻴﺶ ﺑﻪ ﺟﻮن ﮔﻠﺎی ﺑﺎغ اﻳﻦ دور زﻣﻮﻧﻪ
اﻣﻮن از اون ﺑﺎﻏﻰ آﺳﻤﻮﻧﺶ دﻟﺶ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻣﺜﻞ ﺑﺎﻏﺒﻮﻧﺶ
اﻣﻮن از اون ﮔﻠﻰ ﻛﻪ ﺧﺎر و ﺗﻴﻐﺶ زده ﺑﻪ زﺧﻢ ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ رﻓﻴﻘﺶ
ﭼﻪ ﺳﺎده دل ﺑﺮﻳﺪه از ﻋﺸﻘﻮ ﺑﺎﻏﺶ ﺑﺎﻏﺒﻮﻧﻰ ﻛﻪ دﻳﺪ از ﻏﻨﭽﻪ ﻫﺎش ﻧﺎﻣﻬﺮﺑﻮﻧﻰ
ﭼﻪ ﺷﺐ ﻫﺎ ﺑﻴﻦ دﺳﺘﺎش اﻳﻦ ﮔﻠﺎی ﺳﺮدو ﻫﺎ ﻛﺮد وﻟﻰ ﻛﻰ ﺑﻬﺶ وﻓﺎ ﻛﺮد
ﻳﻪ ﺑﺎﻏﺒﻮن ﺧﺴﺘﻪ از ﭼﻬﺎر ﻓﺼﻞ زﻣﻮﻧﻪ
ﻣﻴﺨﻮاد ﺑﺎﻏﻮ ﺑﺴﺎزه و ﻣﻴﺘﺮﺳﻪ ﻧﺘﻮﻧﻪ
ﻣﻴﺪوﻧﻪ ﺧﻴﻠﻰ وﻗﺘﻪ اﻓﺘﺎده آﺗﻴﺶ ﺑﻪ ﺟﻮن ﮔﻠﺎی ﺑﺎغ اﻳﻦ دور زﻣﻮﻧﻪ
اﻣﻮن از اون ﺑﺎﻏﻰ آﺳﻤﻮﻧﺶ دﻟﺶ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻣﺜﻞ ﺑﺎﻏﺒﻮﻧﺶ
اﻣﻮن از اون ﮔﻠﻰ ﻛﻪ ﺧﺎر و ﺗﻴﻐﺶ زده ﺑﻪ زﺧﻢ ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ رﻓﻴﻘﺶ