زﻳﺒﺎی ﻣﻦ ﺑﺎﻳﺪ ﺗﻮ را
از ﭼﺸﻢ ﺑﺪ دورت ﻛﻨﻢ
ﻣﻴﺘﺮﺳﻢ ای درﻳﺎ وﻟﻰ
ﺑﺎ ﭼﺸﻢ ﺧﻮد ﺷﻮرت ﻛﻨﻢ
ﻣﻴﺘﺮﺳﻢ از روزی ﻛﻪ ﺑﺎراﻧﺖ ﻧﺒﺎرد ﺑﻪ ﺳﺮم
ﻣﻴﺘﺮﺳﻢ اﺳﻤﻰ از ﺗﻮ ﺣﺘﻰ ﭘﻴﺶ ﻣﺮدم ﺑﺒﺮم
ﺑﺎ اﻳﻨﻜﻪ ﻣﻴﺪاﻧﻢ ﺑﻪ ﻋﺸﻖ
ﻫﻴﭻ اﻋﺘﺒﺎری ﻧﻴﺴﺖ ﺑﺎز
ﺟﺎﻧﻢ ﺑﺮاﻳﺖ ﻣﻴﺮود
ﺗﺎ ﻛﻮه ﻗﺎف ای ﻧﺎزﻧﻴﻦ
روﻳﺎی درﮔﻴﺮت ﺷﺪن
ﻗﻠﺎب و زﻧﺠﻴﺮت ﺷﺪن
ﺗﺎوان ﻋﺎﺷﻖ ﺑﻮدن اﺳﺖ
روﻳﺎ ﺑﺒﺎف ای ﻧﺎزﻧﻴﻦ