ﻗﺼﻪ ﻫﺰار و ﻳﮏ ﺷﺐ ﺗﻮ دﻟﻢ ﻛﺎﺷﺘﻰ
ﺗﻮ ﭼﻰ آوردی ﻛﻪ ﺟﺎش ﻗﻠﺒﻤﻮ ﺑﺮداﺷﺘﻰ
ﻣﺜﻞ ﭘﺎﻳﻴﺰ اوﻣﺪی در ﺑﻪ درم ﻛﺮدی
اوﻣﺪی ﭼﺸﻤﻪ ﺑﺸﻰ ﺗﺸﻨﻪ ﺗﺮم ﻛﺮدی
دﻋﺎ ﻛﻦ دﻟﻢ آروم ﺑﮕﻴﺮه دﻋﺎم ﻛﻦ اﮔﻪ ﻣﻨﻮ ﻳﺎدت ﻧﻤﻴﺮه
ﻣﻦ آﺳﻮن ﻧﺮﺳﻴﺪم ﺑﻪ ﺗﻮ ﺣﻴﻔﻪ دﻧﻴﺎ ﺗﻮ رو ازم آﺳﻮن ﺑﮕﻴﺮه
ﻗﺼﻪ ی ﻫﺰار و ﻳﮏ ﺷﺐ واﺳﻪ ﻣﻦ ﺧﻮﻧﺪی
ﺳﻤﺖ ﭼﺸﻤﺎی ﺧﻮدت ﻗﺒﻠﻤﻮ ﭼﺮﺧﻮﻧﺪی
ﻳﺎدﺗﻪ ﺻﺪﺗﺎ ﺗﺮاﻧﻪ ﺑﺎ ﭼﺸﺎت ﺳﺎﺧﺘﻰ
اوﻣﺪم ﻗﺼﻪ ﺑﺸﻢ ﻗﺎﻓﻴﻪ رو ﺑﺎﺧﺘﻰ
ﻓﺎﻧﻮس ﭼﺸﺎﺗﻮ ﺑﻪ ﺗﻦ ﺷﻌﻠﻪ ی ﻣﻦ ﻛﻦ ﭘﻴﺮاﻫﻦ آﻏﻮﺷﻤﻮ ﺗﻦ ﻛﻦ
از ﻛﻮﭼﻪ ی ﻣﻌﺸﻮق اﮔﻪ ای ﺑﺎد ﮔﺬﺷﺘﻰ از ﺣﺎل دﻟﻢ ﻳﺎرو ﺧﺒﺮ ﻛﻦ
