ویتامین های مورد نیاز اسب (بهترین مکمل)
ویتامین های مورد نیاز اسب چیست؟ نحوه تامین ویتامین روزانه آنها

برای اسبها کربوهیدراتها، پروتئینها و چربیها مهمترین مواد در رژیم غذایی اسب شما هستند. اما ویتامین های مورد نیاز اسب و مواد معدنی نیز نقش حیاتی در فرایندهای بدن او دارند. این ترکیبات آلی بهآسانی از علوفه تازه و خشک و تا حدی غلات در دسترس خواهند بود. در نتیجه، بیشتر اسبها میتوانند نیاز روزانه ویتامین خود را با مصرف علف یا یونجه مرغوب تأمین کنند.
بهترین ویتامینها برای اسب
برای کمک به برآوردن بهتر نیازهای غذایی اسب خود، در این محتوا در مورد اکثر ویتامینها و مواد معدنی ضروری در رژیم غذایی اسب را به شما معرفی کردهایم. در ادامه به بررسی جداگانه این ویتامینها میپردازیم.
ویتامین A
این ویتامین جزء اصلی رنگدانه حساس به نور در شبکیه است. ویتامین A همچنین تمایز و بازسازی سلولی را تسهیل میکند و نقش مهمی در رشد و بهبود دارد.
منبع این ویتامین از رنگدانههای کاروتن بهدستآمده از علوفه سبز بوده در سلولهای چربی وجود دارد. مقدار اضافی برای استفاده در آینده در کبد حیوان نگهداری میشود.
کمبود ویتامین A در اسبهای بالغی که با علوفه کافی تغذیه میشوند نادر است. البته کرهاسبهایی که در بدو تولد دچار کمبود هستند ممکن است ضعیف، کند رشد کنند و یا دچار شبکوری شوند.
ویتامین B1 (تیامین)
به متابولیسم کربوهیدراتها و استخراج انرژی از رژیم غذایی کمک میکند. این ویتامین توسط میکرو فلور باکتریهای دستگاه گوارش تولید میشود. برگهای سبز تازه و خشک و دانههای غلات با پوسته تعادل این ویتامین را در اسب تأمین میکنند.
کمبود ویتامین B1 در اسبهایی که علوفه باکیفیت بالا دریافت میکنند بعید است. بااینحال، بیماری روده یا انگلها میتوانند در سنتز ویتامین در روده اختلال ایجاد کنند.
برخی از گیاهان سمی مانند سرخس نیز میتوانند مانع جذب شوند. علائم کمبود این ویتامین شامل بیحالی، بیاشتهایی و عصبی بودن است.
ویتامین C (اسید اسکوربیک)
سنتز کلاژن، جزء اصلی بافت همبند را با این ویتامین تسهیل میکند و در جگر اسب تولید میشود. ویتامین C مصرف شده قبل از رسیدن به جریان خون توسط باکتریهای دستگاه گوارش تجزیه میشود.
ویتامین D
هر دو شکل D2 و D3 به کلسیم و منیزیم متصل میشوند تا تعادل الکترولیتها و تشکیل استخوان را حفظ کنند. همچنین این ویتامین دفع فسفات در ادرار را تنظیم مینماید.
هنگامی که اشعه ماورا بنفش خورشید با نوعی کلسترول در پوست ترکیب میشود در بدن سنتز صورت خواهد گرفت. همچنین توسط یونجه باکیفیت نیز تأمین میشود.

ویتامین K
این ویتامین برای لخته شدن خون و استفاده از چندین پروتئین در سراسر بدن ضروری است. منبع K1 در گیاهان برگدار تازه و خشک یافت میشود.
درحالیکه K2 توسط باکتریهای دستگاه گوارش سنتز میشود. مورد دیگر اینکه فرم مصنوعی، K3، اغلب در مکملهای ویتامین گنجانده شده است.
کمبود ویتامین K زمانی رخ میدهد که روده نتواند ویتامین K را سنتز کند یا آسیب کبدی جذب آن را برای بدن غیرممکن میکند.
در نظر داشته باشید که برخی داروها نیز میتوانند با تولید ویتامین K تداخل داشته باشند. علائم کمبود شامل خونریزی داخلی و خارجی است.
ویتامین E
در واقع ویتامین E با ماده معدنی سلنیوم برای مقابله با اثرات بالقوه مضر فرآوردههای جانبی اکسیژن متابولیسم طبیعی سلولی که بهعنوان رادیکالهای آزاد شناخته میشوند، کار میکند.
لازم به ذکر است که غلات فقط حاوی مقادیر کمی ویتامین E هستند. کمبود این ویتامین نیز میتواند در اسبهایی که به علوفه تازه دسترسی ندارند رخ دهد.
علائم کمبود در اسبهای جوان شامل انحطاط سریع ماهیچههای قلبی و اسکلتی است. در اسبهای بالغ، برخی از اختلالات عضلانی مانند بیماری نورون حرکتی اسب با کمبود نسبی مرتبط است.
کلسیم
حدود 35 درصد از ساختار استخوانی اسب شما را کلسیم تشکیل میدهد و در لخته شدن خون، عملکرد عضلات و تنظیم ضربان قلب نقش به سزایی دارد. تعادل بین کلسیم و فسفر در رشد استخوان بسیار مهم است.
میتوان گفت یونجه منبع علوفهای غنی از کلسیم است که حاوی 1.24 درصد است. کمبودها ناشی از مصرف کم یا عدم تعادل رژیم غذایی است که منجر به جذب ناکارآمد میشود.
متأسفانه، کرههای با کمبود کلسیم میتوانند به راشیتیسم مبتلا شوند، بیماری که استخوانهای بلند را ضعیف میکند و مفاصل را بزرگ میکند.
در اسبهای بالغ نیز، کمبود کلسیم میتواند باعث لنگش گذرا شود. بیش از حد با اپی فیزیت، اختلال در تبدیل غضروف به استخوان مرتبط است.
آهن
عملکرد انتقال اکسیژن و تولید هموگلوبین را انجام میدهد. آهن برای پتانسیل استقامت اسب بسیار مهم است. لازم است بدانید که، آهن اضافی هیچ فایدهای ندارد مگر اینکه اسب کمبود داشته باشد.
بدن اسب در مواقع ضروری میتواند آهن بیشتری را از رژیم غذایی خود جذب کند. بهاستثنای موارد نادر، کمبود آهن عموماً در اسبهایی رخ میدهد که ازدستدادن خون یا آسیب طولانیمدت انگل داشتهاند.

هنگامی که ذخایر آهن از کبد، طحال و مغز استخوان تخلیه میشود، اسب کمخون میشود و تحمل بدنیاش کاهش مییابد.
لازم به ذکر است اسبهایی که سطح آهن بالایی در خون دارند بیشتر در معرض عفونت باکتریایی هستند. همچنین کرههایی که آهن زیادی دریافت میکنند ممکن است به کما رفته و بمیرند.
فسفر
یونجه و دانههای غلات حاوی فسفر هستند. کمبود فسفر ناشی از دریافت ناکافی یا عدم تعادل رژیم غذایی باعث تخریب استخوان و در موارد شدید، شکستگی خودبهخود میشود.
بیشترین آسیب در تغذیه فسفر اضافی ناشی از تعامل آن با کلسیم است. میتوان گفت فسفر به متابولیسم کربوهیدراتها، چربیها و قندها، استفاده از ویتامینها و عملکرد کلیه و ترمیم سلول کمک میکند.
سلنیوم
بیشتر علوفهها حاوی سلنیوم هستند، اما مقدار آن بسته به منطقه کشوری که علوفه در آن کشت شده، بسیار متفاوت است. سلنیوم در هماهنگی با ویتامین E برای از بین بردن رادیکالهای آزاد مخرب و کمک به رشد ماهیچهها عمل میکند.
رژیم غذایی با کمبود سلنیوم منجر به مشکلات تولیدمثل، نقص ایمنی و بهویژه در کرهاسبها، بیماری ماهیچه سفید میشود که در آن ماهیچهها ضعیف و بیفایده میشوند.
مسمومیت با سلنیوم معمولاً زمانی اتفاق میافتد که اسب از گیاهانی که حاوی سطوح بالایی از این ماده معدنی هستند چرا میکند.
اسبهایی که از مسمومیت حاد سلنیوم رنج میبرند ممکن است ناراحتیهای کولیک مانند و افزایش ضربان قلب و تنفس را نشان دهند.
کلرید سدیم (نمک)
برای تنظیم مایعات بدن و هدایت تکانههای الکتریکی به اعصاب و ماهیچهها حیاتی کلرید سدیم ضروری است. غلات و علوفههای غنی نشده تنها حاوی مقادیر بسیار کمی سدیم هستند، بنابراین نمک مکمل بهصورت بلوک یا موارد دیگر برای تمام جیرههای اسب ضروری است.
بدون دسترسی به نمک مکمل، اسب بهسرعت دچار کمبود میشود، بهخصوص اگر زیاد عرق میکند یا شیرده است. کمبود میتواند منجر به کاهش کارایی تعریق، کاهش اشتها، ضعف و کمآبی بدن شود.
کاهش سریع منابع نمک بدن منجر به انقباض ناهماهنگ عضلات خواهد شد. اگر اسبها به آب شیرین دسترسی داشته باشند، نمک زیادی را تحمل میکنند.