پادشاه اردن کیست؟ (هرآنچه که از زندگی عبدالله دوم نمیدانید)
پادشاه اردن کیست؟ آشنایی با زندگی عبدالله دوم
پادشاه اردن رئیس کشور بالاترین مقام سیاسی در کشور اردن است و آیا در حال حاضر پادشاه اردن کیست؟ عبدالله دوم بن الحسین زاده 30 ژانویه 1962 پادشاه اردن در 7 فوریه 1999 بر تخت نشست و یکی از اعضای اردن است.
خاندان هاشمی که از سال 1921 خاندان سلطنتی اردن را تشکیل می دهند و از نسل چهل و یکمین نسل مستقیم پیامبر اسلام (ص) به شمار میروند. در ادامه با مطلب پادشاه اردن کیست بیشتر آشنا شده و او را بیشتر میشناسید.
بیوگرافی عبدالله دوم بن الحسین
عبدالله دوم 30 ژانویه 1962 در بیمارستان فلسطین امان از ملکحسین و همسر دوم بریتانیایی الحسین (شاهزاده مونا الحسین) متولد آنتوانت آوریل گاردینر به دنیا آمد.
او هم نام جد پدریاش عبدالله اول است که اردن مدرن را پایهگذاری کرد. خاندان عبدالله (هاشمیان)، بیش از 700 سال بر مکه حکومت کردند.
از قرن دهم تا زمانی که آل سعود مکه را در سال 1925 فتح کردند و از سال 1921 بر اردن حکومت نمودند. هاشمیان قدیمیترین سلسله حاکم در جهان اسلام طبق سلطنت خانوادگی، عبدالله از نسل چهل و یکمین نسل دختر محمد، فاطمه و شوهرش، علی، چهارمین خلیفه راشدین است.
عبدالله بهعنوان پسر ارشد حسین، بر اساس قانون اساسی 1952، وارث تاجوتخت اردن شد. بیثباتی سیاسی باعث شد که ملکحسین یک وارث بالغ را بهجای خود منصوب کند و عموی عبدالله شاهزاده حسن را در سال 1965 انتخاب کرد.
در مدرسه سنت ادموند در انگلستان تحصیل کرد. او دوره راهنمایی را در ایگلبروک و دبیرستان را در آکادمی دیرفیلد در ایالات متحده گذراند. او سخنران آغازین کلاس فارغالتحصیلی آکادمی دیرفیلد در سال 2000 بود.
عبدالله چهار برادر و شش خواهر دارد که هفت نفر از آنها خواهر و برادرناتنی هستند. او از سال 1999 جانشین پدرش حسین شد که چند هفته قبل از مرگ عبدالله را ولیعهد نامیده بود.
زندگی عبدالله دوم بن الحسین
عبدالله از خاندان هاشمی است که مسلمانان متدین او را از اولاد مستقیم پیامبر اسلام (ص) میدانند. نفوذ این سلسله بر اردن پس از استقلال، نتیجه نفوذ آن بهعنوان نگهبانان دوران عثمانی بر شهرهای مقدس مکه و مدینه بود.
عبدالله در بریتانیای کبیر و ایالات متحده تحصیل کرد و در سال 1980 از آکادمی نظامی سلطنتی در سندهرست انگلستان فارغالتحصیل شد .
او بعداً در نیروهای مسلح بریتانیا و همچنین در نیروهای مسلح اردن خدمت کرد. در سال 1993 بهعنوان معاون فرمانده نیروهای ویژه کشور منصوب شد .
در سال 1994 فرمانده نیروهای ویژه شد و تا زمان تصدی تاجوتخت در این سمت بود. عبدالله در سال 1993 با رانیا آل یاسین یک فلسطینی اهل کویت ازدواج کرد.
در ژانویه 1999 ملکحسین که وضعیت سلامتی وی رو به وخامت بود، عبدالله را وارث جدید تاجوتخت هاشمی نامید. ساعاتی پس از مرگ پدرش در 7 فوریه 1999، عبدالله پادشاه اردن شد. او در 9 ژوئن رسماً تاجگذاری کرد.
سیاست خارجی
عبدالله در سمت جدید خود همچنان بسیاری از سیاستهای پدرش را دنبال میکرد. پس از حملات 11 سپتامبر در سال 2001، عبدالله از تلاشهای ایالات متحده برای مبارزه با تروریسم حمایت کرد و پس از تهاجم به رهبری ایالات متحده به عراق در سال 2003، نیروهای آمریکایی اجازه یافتند تا پایگاههای خود را در اردن حفظ کنند.
حمایت از توافق صلح اعراب و اسرائیل نیز برای عبدالله از اولویت بالایی برخوردار بود و او همچنان با شرکت در مذاکرات برای راهحل دو کشوری، دیدار با رهبران اسرائیل و فلسطین و جلبتوجه بینالمللی به نشان دادن تعهد خود به روند صلح ادامه داد.
تنشهای فزاینده بین اسرائیلیها و فلسطینیها در اواخر دهه 2010 روابط اردن با اسرائیل را تیره کرد، اما عبدالله با فشار فزایندهای از سوی اردنیها برای ارزیابی مجدد روابط این کشورها مواجه شد.
در سال 2019 او از تمدید اجاره زمین اردن که مدتها توسط کشاورزان اسرائیلی کشت میشد خودداری کرد و زمین در سال 2020 به اردن بازگردانده شد.
ارتقا و نوسازی نیروهای مسلح اردن
عبدالله در طول سلطنت خود بر ارتقا و نوسازی نیروهای مسلح اردن برای مقابله با انواع تهدیدات امنیتی خارجی نظارت داشت. جدیترین آنها ناشی از شورش در عراق و جنگ داخلی سوریه بود.
جدای از یک سری بمبگذاریهای مرگبار سال 2005 در امان که توسط القاعده در عراق سازماندهی شد، اردن تا حد زیادی در اجتناب از خشونتی که همسایگانش را گرفتار کرده بود، موفق بود. بااینحال، همکاری نزدیک نظامی این کشور با ایالات متحده، عموماً در میان مردم عادی اردن محبوبیت نداشت.
در همین حال، یک تهدید جدید و شوم در شرق سوریه و غرب عراق در سال 2013 ظهور کرد. اردن در سپتامبر 2014 به کمپین هوایی تحت رهبری ایالات متحده علیه این گروه پیوست.
اگرچه اردن در ابتدا به دنبال کماهمیت جلوه دادن مشارکت خود در این کمپین بود، اما عبدالله نقش رهبری آشکار را بر عهده گرفت و اردن پس از جنگجویان داعش تعداد حملات هوایی خود را بهشدت افزایش داد.
در اوایل سال 2015 یک خلبان اردنی سرنگون شده را دستگیر کرد و به طرز وحشیانهای به قتل رساند. تداوم بیثباتی در عراق و سوریه در اواخر دهه 2010، همراه با شروع جنگ داخلی در یمن، باعث شد اردن میزبان یکی از بزرگترین جمعیت سرانه پناهندگان در جهان باشد. عبدالله برای حمایت از پناهجویان به دنبال کمک بینالمللی بود.
سیاست داخلی، قواعد محلی
عبدالله در اردن، نوسازی اقتصادی و اجتماعی را ترویج کرد و اصلاحات بازار آزاد و ابتکارات مختلفی را برای بهبود وضعیت زنان به اجرا گذاشت.
آزادسازی سیاسی اولویت کمتری داشت. اگرچه عبدالله برخی حرکات را در جهت امکان مشارکت سیاسی بیشتر انجام داد، اما این حرکات آزمایشی و اغلب معکوس بود.
بالاتر از همه، عبدالله به دنبال مهار جبهه اقدام اسلامی بود تا بازوی سیاسی اخوانالمسلمین در اردن، بزرگترین گروه اپوزیسیون این کشور و اصلاحات انتخاباتی را بهپیش ببرد که هدف از آن افزایش رأی بر اساس پلتفرم بود و نه منافع شخصی یا قبیلهای.
عبدالله گهگاه با انتقادات و اعتراضات خیابانی، عمدتاً از سوی اسلامگرایان، فعالان کارگری و مردم ناراضی از بیکاری بالا و افزایش هزینههای زندگی مواجه میشد.
بااینحال، این تظاهرات مهار شد و هرگز بهاندازه اعتراضاتی که چندین رهبر دیگر خاورمیانه را در طول بهار عربی سرنگون کرد، نرسید. در عوض، چالش اصلی داخلی عبدالله با شیوع این بهار عربی به وجود آمد.
جنگ داخلی روسیه در سال 2011 که پناهجویان را به سراسر مرز فرستاد باعث شد تعداد کل آوارگان سوری ساکن اردن در نهایت به 1.5 میلیون نفر برسد. بااینحال، تظاهرات در داخل کشور بهقدری مخل بود که سبب شد عبدالله چندین بار دولت خود را برکنار کند.
تلاشها برای رسیدگی به مسائل اقتصادی با نارضایتی در دهه 2010 ادامه داشت. اردن پس از ورود به یک برنامه وام با صندوق بینالمللی پول (IMF) در سال 2016، تعدادی از اقدامات ریاضتی را حتی با وجود بیکاری و هزینههای زندگی بالا انجام داد.
یارانهها برای مواد غذایی قطع شد، مالیات بر فروش به میزان قابلتوجهی افزایش یافت و مالیاتبردرآمد 5 درصد افزایش یافت که باعث شد اعتراضات در سال 2018 در سطحی غیرقابلمقایسه با سال 2011 باشد.
جانشین عبدالله دوم
حمزه، ولیعهد سابق (1999-2004) که در میان قبایل کرانه شرقی این کشور محبوبیت داشت، پس از شرکت در گردهمایی رهبران قبایل که خواهان تعویض عبدالله بودند، از رفتوآمد و ارتباط با آنها محروم شد.
در ماه ژوئیه دو شخصیت برجسته عمومی به دلیل کمک به حمزه در ایجاد ناآرامی به اتهام فتنه محکوم شدند . آوریل بعد، حمزه به دلیل اختلافات شخصی با نهادهای دولتی، از عنوان سلطنتی خود دست کشید.
اگرچه در آن زمان هیچ جانشینی برای این عنوان مشخص نشد، انتظار میرفت که پادشاه پسر و وارث خود، شاهزاده حسین، را به ولیعهد منصوب کند. حسین در 2 ژوئیه 2009 این عنوان را دریافت کرد.
پیشنهاد صلح در خاورمیانه
عبدالله در مصاحبه با اشپل در ماه می 2020 از برنامههای دونالد ترامپ برای صلح در خاورمیانه از جمله الحاق بخشهایی از کرانه باختری توسط اسرائیل انتقاد کرد.
وی با بیان اینکه راهحل دو دولتی تنها راه پیشروی ما است، خاطرنشان کرد: الحاق احتمالی کرانه باختری توسط اسرائیل باعث درگیری میشود.
در اکتبر 2020، عمر رزاز از سمت خود به دلیل انتقاد از مدیریت او در مورد همهگیری کووید 19 استعفا داد. علاوه بر این، عبدالله مجلس را منحل کرد و به مشاور ارشد خود، بشر الخساونه دستور داد تا دولت جدید را بهعنوان نخستوزیر جدید تشکیل دهد.
پس از پیروزی جو بایدن در انتخابات ریاستجمهوری 2020 ایالات متحده، عبدالله اولین رهبر عرب بود که پیروزی بایدن را تبریک گفت.
در آوریل 2021، عبدالله دستور دستگیری برادرناتنی خود، شاهزاده حمزه بن حسین و بیست تن دیگر از درباریان را به دلیل آنچه فتنه نامیده شد، صادر کرد.
18 شخصیت اردنی دیگر نیز دستگیر شدند. از جمله رئیس سابق ستاد جنجالی عبدالله، فرستاده سابق عربستان سعودی و رئیس دیوان سلطنتی باسم عوادالله.
یکی از اعضای خانواده سلطنتی شریف حسن بن زید که به سختی در اردن شناخته شده است و پدرش اکنون در عربستان سعودی اقامت دارد، نیز در میان دستگیر شدگان بود.
در 7 آوریل، ملک عبدالله دوم برای اولینبار پس از کودتای ادعایی، علناً صحبت کرد و اشاره کرد که خصومت سلطنتی اردن پایان یافته است، و اظهار داشت که فتنه که باعث درد و خشم او شد اکنون دفن شده است و حمزه اکنون در قصر خود تحت حفاظت است.
درخواست آتشبس جنگ
در اکتبر 2023، عبدالله محاصره نواره غزه توسط اسرائیل و مجازات دستهجمعی فلسطینیان در غزه طول جنگ اسرائیل و حماس را محکوم کرد .
در فوریه 2024، عبدالله خواستار آتشبس فوری در جنگ شد و از ایالات متحده خواست تا کمکهای مالی به UNRWA را بازگرداند.
او همچنین نسبت به حمله پیشنهادی ربح هشدار داد و استدلال کرد که این حمله فاجعه انسانی دیگری ایجاد خواهد کرد. عبدالله و دولت اردن در همکاری با چندین کشور دیگر ترتیبی دادند که بستههای کمکی از طریق هوا به غزه برسد.
ویدئویی که توسط ایستگاه تلویزیونی اردن المملکه فیلمبرداری شده است ، عبدالله را شخصاً در حال شرکت در یکی از این پرتابها نشان میدهد که کمکهای غذایی و تجهیزات پزشکی را به مناطق آسیبدیده میرساند.
