کیست بیکر چیست؟ نحوه جلوگیری از آن
کیست بیکر چیست؟ چگونه درمان می‌شود؟
به توده پر از مایع در پشت زانو (بیرون زدگی غشاء سینوویال) کیست بیکر می‌گویند. این کیست باعث برآمدگی و احساس سفتی می‌شود. کیست پوپلیتئال (pop-luh-TEE-ul) نیز نامیده شده و گاهی باعث درد می‌شود. درد آن هنگام فعالیت یا زمانی که زانو به طور کامل صاف یا خم می‌شود، می‌تواند بدتر شود.
کیست بیکر معمولاً به‌خاطر مشکل مفصل زانو مانند آرتریت یا پارگی غضروف است. هر دو شرایط می‌توانند باعث شوند زانو مایع بیش از حد تولید کند.
علائم کیست بیکر
در برخی موارد، این بیماری هیچ دردی ایجاد نمی‌کند و ممکن است متوجه آن نشوید. همچنین شاید علائم پس از فعالیت یا ایستادن در طولانی‌مدت بدتر شوند. برخی علائم، ممکن است شامل:
- تورم پشت زانو و گاهی در ساق پا
- درد زانو
- سفتی و ناتوانی در خم شدن کامل زانو
- مشکل در خم کردن زانو
گاهی اوقات می‌تواند باعث تورم و تغییر رنگ در ساق پا شود که می‌تواند شبیه علائم لخته خون باشد. اگر فکر می‌کنید ممکن است لخته خون داشته باشید، فوراً به یک متخصص مراجعه کنید
علل کیست بیکر
یک مایع روان‌کننده به نام مایع سینوویال (sih-NO-vee-ul) به حرکت صاف پا کمک می‌کند و اصطکاک بین قسمت‌های متحرک زانو را کاهش می‌دهد.
اما گاهی اوقات برخی شرایط زمینه‌ای می‌توانند باعث شوند زانو مایع سینوویال بیش از حد تولید کند. هنگامی که این اتفاق می‌افتد، مایع می‌تواند در پشت زانو جمع شده و منجر به کیست بیکر شود. این مشکل می‌تواند ناشی از:
- التهاب مفصل زانو: که می‌تواند با انواع مختلف آرتریت رخ دهد.
- آسیب زانو: شامل پارگی غضروف می‌شود.
چه چیزی باعث کیست بیکر می‌شود؟
هر چیزی که به مفصل زانو شما آسیب برساند می‌تواند باعث تورم و ایجاد کیست بیکر شود. شایع‌ترین علل، انواع مختلف آرتریت و آسیب زانو هستند. شایع‌ترین اشکال آرتریت که باعث این بیماری می‌شوند عبارت‌اند از:
- استئوآرتریت
- روماتیسم مفصلی
- نقرس
اگر آسیب زانو را تجربه کنید، همین امر می‌تواند باعث تورم در زانو شود که منجر به این بیماری می‌شود. صدمات زانو که باعث ایجاد کیست بیکر می‌شود عبارت‌اند از:
- آسیب‌های فشاری مکرر
- پارگی مینیسک
- هایپراکستنشن‌ها
- رگ‌به‌رگ شدن
- دررفتگی‌ها
- شکستگی استخوان
آسیب‌هایی که به رباط‌های زانو آسیب می‌زنند می‌توانند باعث کیست بیکر شود، از جمله:
- پارگی ACL
- اشک MCL
- اشک ال سی ال
- پارگی PCL
عوامل خطر در کیست بیکر
هر کسی ممکن است به این مشکل و بیماری مبتلا شود، به‌خصوص اگر آرتریت داشته یا آسیب‌دیده باشید. برخی از افراد بیشتر احتمال دارد که کیست بیکر داشته باشند، از جمله:
- افراد 35 تا 70 سال
- ورزشکاران
- وارد شدن فشار زیاد به زانو در محل کار
- افراد مبتلا به آرتریت
عوارض کیست بیکر
به‌ندرت، کیست بیکر می‌ترکد و مایع سینوویال به ناحیه ساق پا نشت می‌کند که بعدازاین اتفاق علائمی همچون:
- درد شدید در زانو یا ساق پا
- تورم در ساق پا
- گاهی اوقات، قرمزی ساق پا یا احساس آب جاری در ساق پا
- حس جاری بودن آب در داخل بدن
- آسیب عصبی
- سندرم کمپارتمان (فشار اضافی دردناک در عضلات)
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟
اگر پشت زانو درد و تورم داشتید به پزشک مراجعه کنید. اگرچه بعید است، اما این علائم ممکن است نشانه‌ای از لخته شدن خون در ورید پا باشند.
تشخیص کیست بیکر
کیست بیکر اغلب در طول معاینه فیزیکی قابل‌تشخیص است. بااین‌حال، برخی از علائم کیست بیکر شبیه علائم بیماری‌های جدی‌تر، مانند لخته شدن خون، آنوریسم یا تومور است. برای تشخیص دقیق، پزشک ممکن است آزمایش‌های تصویربرداری مانند سونوگرافی، اشعه ایکس و تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI)را پیشنهاد نماید.
درمان کیست بیکر
تمرینات ملایمی که دامنه حرکتی را بهبود می‌بخشند و عضلات اطراف زانو را تقویت می‌کنند، ممکن است به احساس بهتر و حفظ عملکرد زانو کمک نمایند.
گاهی اوقات کیست بیکر خودبه‌خود ناپدید می‌شود. علائم خفیف را اغلب می‌توان با اجتناب از فعالیت‌هایی که آن‌ها را تحریک می‌کند کنترل کرد. بااین‌حال، اگر کیست بزرگ باشد و باعث درد شود، ممکن است نیاز به درمان داشته باشید.
داروها
مسکن‌های بدون نسخه مانند استامینوفن تیلنول، سایرین یا ایبوپروفن ادویل، موترین IB و غیره می‌توانند درد و التهاب را کاهش دهند.
تزریق داروهای استروئیدی مانند کورتیزون به زانو می‌تواند التهاب را کاهش دهد. این کار ممکن است اندازه کیست را کاهش داده و درد را تسکین دهد، اما همیشه از بازگشت کیست جلوگیری نمی‌کند.
فیزیوتراپی
اگر در حال بهبودی پس از آسیب یا آرتریت هستید، ممکن است متخصص فیزیوتراپی را پیشنهاد کند. فیزیوتراپ به شما حرکات کششی و تمریناتی را آموزش می‌دهد که عضلات اطراف زانوی آسیب‌دیده شما را تقویت خواهد کرد.
جراحی
برای کاهش اندازه کیست، پزشک ممکن است مایع را با استفاده از یک سوزن از کیست تخلیه کند. این کار آسپیراسیون سوزنی نامیده می‌شود و اغلب با راهنمایی اولتراسوند انجام خواهد شد.
اگر مشکل مفصلی باعث ایجاد کیست شده باشد، جراحی آرتروسکوپی ممکن است برای ترمیم مشکل انجام شود. برای مثال، اگر پارگی غضروف باعث جمع شدن مایع سینوویال در زانو شود، جراح غضروف پاره شده را برداشته یا ترمیم می‌کند. درعین‌حال، جراح می‌تواند مایع را از کیست نیز خارج کند.
به‌ندرت برای برداشتن کیست به جراحی نیاز است. این رویکرد معمولاً تنها زمانی استفاده می‌شود که دیگر روش‌های درمانی به درد کمک نکرده باشند و توانایی راه رفتن یا انجام سایر فعالیت‌ها برای فرد محدود باشد.
کیست بیکر چقدر طول می‌کشد؟
مدت‌زمان ماندگاری کیست بیکر بستگی به علت آن دارد. اکثر کیست‌های بیکر به‌محض کاهش تورم و شروع درمان معمولاً در عرض چند هفته از بین می‌روند.
شیوه زندگی و درمان‌های خانگی
اگر ورم مفاصل باعث ایجاد کیست شده است، پزشک ممکن است به شما توصیه کند که برخی یا همه مراحل زیر را انجام دهید:
- از اصول RICE پیروی کنید: این حروف مخفف استراحت، یخ، فشرده‌سازی و ارتفاع هستند. به پای خود استراحت دهید. بر روی زانوی خود یخ قرار دهید، زانوی خود را ببندید. در صورت امکان، به‌خصوص در شب، پای خود را بالا بیاورید.
- داروهای مسکن بدون نسخه: داروهایی مانند ایبوپروفن، ناپروکسن سدیم، استامینوفن و آسپرین می‌توانند به تسکین درد کمک کنند. بیش از دوز توصیه شده مصرف نکنید.
- کاهش فعالیت بدنی: انجام این کار باعث کاهش تحریک مفصل زانو می‌شود. پزشک می‌تواند به شما راهنمایی کند که چه مدت باید سطح فعالیت خود را کم کنید.
آیا می‌توان از کیست بیکر جلوگیری کرد؟
بهترین راه برای پیشگیری از کیست بیکر، جلوگیری از آسیب‌دیدگی زانو است. شما باید برای جلوگیری از این اتفاق در حین ورزش یا سایر فعالیت‌های بدنی:
- از تجهیزات حفاظتی مناسب استفاده کنید.
- اگر زانوی شما در حین یا بعد از فعالیت بدنی درد می‌کند، مراقبت‌های لازم انجام دهید.
- پس از فعالیت شدید به بدن خود فرصت استراحت و ریکاوری بدهید.
- قبل از ورزش، حرکات کششی و گرم کردن را انجام دهید.
- پس از فعالیت بدنی، بدن خود را کشش دهید.
