ﻣﻦ اون ﺷﻬﺮ دورم ﻛﻪ درﻳﺎ ﻧﺪاره ﻛﻪ ﺑﻰ ﺗﻮ ﻏﺮوﺑﻢ ﺗﻤﺎﺷﺎ ﻧﺪاره
ﻣﻦ اون ﺷﻬﺮ دورم ﭘﺮ از ﺟﺎی ﺧﺎﻟﻰ ﭘﺮ از آرزوی ﻳﻪ ﺟﺸﻦ ﺧﻴﺎﻟﻰ
ﭼﻘﺪر ﻓﻜﺮ ﻛﺮدم ﺑﻪ دﻟﺒﺴﺘﮕﻰ ﻫﺎم ﺑﻪ ﻳﻪ ﺧﻮاب راﺣﺖ واﺳﻪ ﺧﺴﺘﮕﻰ ﻫﺎم
ﺑﺎ ﻳﻪ ﺑﺎﻟﺶ ﭘﺮ ﭘﺮ از آرزوﻫﺎ ﭼﻘﺪر ﻓﻜﺮ ﻛﺮدم ﺑﻪ ﭘﺮواز ﻗﻮﻫﺎ
ﺧﺪا رو ﭼﻪ دﻳﺪی ﺷﺎﻳﺪ ﭘﺮ ﮔﺮﻓﺘﻴﻢ ﺷﺎﻳﺪ ﺧﻨﺪه ﻫﺎﻣﻮﻧﻮ از ﺳﺮ ﮔﺮﻓﺘﻴﻢ
ﻧﮕﻮ ﭼﻰ ﮔﺬﺷﺘﻮ ﻧﮕﻮ ﭼﻰ ﻛﺸﻴﺪﻳﻢ ﺷﺎﻳﺪ ﺷﺐ ﺗﻤﻮم ﺷﺪ
ﺧﺪا رو ﭼﻪ دﻳﺪی
ﺷﺎﻳﺪ ﺟﻮن ﮔﺮﻓﺘﻢ ﺷﺎﻳﺪ دﺳﺘﺘﻮ زﻳﺮ ﺑﺎرون ﮔﺮﻓﺘﻢ
ﺗﻮ ﺷﺎﻳﺪ دوﺑﺎره ﺑﻪ دادم رﺳﻴﺪی ﺷﺎﻳﺪ ﺧﻨﺪه ﺑﺮﮔﺸﺖ
ﺧﺪا رو ﭼﻪ دﻳﺪی
ﻣﻦ اون ﺷﻬﺮم ﻛﻪ ﺑﻐﻀﺶ ﺷﻜﺴﺘﻪ ﻛﻪ دﻟﺘﻨﮕﻰ راه ﻧﻔﺲ ﻫﺎﺷﻮ ﺑﺴﺘﻪ
ﺧﻴﺎﺑﻮن ﺧﻴﺎﺑﻮن ﭘﺮ از اﻧﺘﻈﺎرم ﺗﻮ ﻧﻴﺴﺘﻰ راﻫﻰ ﺑﻪ ﺟﺎﻳﻰ ﻧﺪاری
ﭼﻘﺪر ﻏﻢ ﺷﻤﺮدﻳﻢ ﭼﻘﺪر دل ﺳﭙﺮدﻳﻢ
ﭘﺮﻳﺪﻳﻤﻮ ﻫﺮﺑﺎر ﺑﻪ دﻳﻮار ﺧﻮردﻳﻢ
ﺧﻮﺷﻰ دورﻣﻮن زد ﺑﻠﺎ دورﻣﻮن ﮔﺸﺖ
ﻏﻤﺎﻣﻮ ﺑﻐﻞ ﻛﻦ ﺷﺎﻳﺪ ﺧﻨﺪه ﺑﺮﮔﺸﺖ
ﺧﺪا رو ﭼﻪ دﻳﺪی ﺷﺎﻳﺪ ﭘﺮ ﮔﺮﻓﺘﻴﻢ ﺷﺎﻳﺪ ﺧﻨﺪه ﻫﺎﻣﻮﻧﻮ از ﺳﺮ ﮔﺮﻓﺘﻴﻢ
ﻧﮕﻮ ﭼﻰ ﮔﺬﺷﺘﻮ ﻧﮕﻮ ﭼﻰ ﻛﺸﻴﺪﻳﻢ ﺷﺎﻳﺪ ﺷﺐ ﺗﻤﻮم ﺷﺪ
ﺧﺪا رو ﭼﻪ دﻳﺪی
ﺷﺎﻳﺪ ﺟﻮن ﮔﺮﻓﺘﻢ ﺷﺎﻳﺪ دﺳﺘﺘﻮ زﻳﺮ ﺑﺎرون ﮔﺮﻓﺘﻢ
ﺗﻮ ﺷﺎﻳﺪ دوﺑﺎره ﺑﻪ دادم رﺳﻴﺪی ﺷﺎﻳﺪ ﺧﻨﺪه ﺑﺮﮔﺸﺖ
ﺧﺪا رو ﭼﻪ دﻳﺪی
