ﭘﺮ از ﻋﺸﻖ ﺑﻮدم وﻟﻰ ﺗﻮ ﻧﺪﻳﺪی
داره ﻛﻢ ﻛﻢ ﻋﺸﻖ ﺧﺎﻣﻮش ﻣﻴﺸﻪ
ﻧﺬار ﺑﻴﺸﺘﺮ از اﻳﻦ ازم دور ﺑﺎﺷﻰ
ﻫﻤﻴﻦ ﺟﻮری آدم ﻓﺮاﻣﻮش ﻣﻴﺸﻪ
ﻣﻦ از دار دﻧﻴﺎ ﻫﻤﻴﻦ ﻗﻠﺒﻮ دارم
ﺗﻮ ﻫﻔﺖ آﺳﻤﻮﻧﻢ ﺗﻮﻳﻰ ﺗﮏ ﺳﺘﺎره ام
ﺑﻬﺖ ﻗﻮل دادم ﺑﻤﻮﻧﻢ ﻛﻨﺎرت
ﺑﻬﻢ ﻗﻮل دادی ﺑﻤﻮﻧﻰ ﻛﻨﺎرم
ﻳﻪ ﺟﻮر ﻳﺦ زدم ﻛﻪ ﻧﻪ ﺳﻮز زﻣﺴﺘﻮن
ﻧﻪ ﺷﻠﺎق ﭘﺎﻳﻴﺰ رﻧﺠﻢ ﻧﻤﻴﺪه
ﺑﻪ ﺟﺎﻳﻰ رﺳﻴﺪم ﻛﻪ ﻫﻴﭻ اﺗﻔﺎﻗﻰ
از اﻳﻦ ﺗﻠﺦ ﺗﺮ ﻫﻢ ﺷﻜﻨﺠﻪ ام ﻧﻤﻴﺪه
اﮔﻪ ﻗﻠﺐ داری ﺑﻪ ﻓﻜﺮ ﻣﻨﻢ ﺑﺎش
ﻣﻦ اﻳﻦ ﭼﺸﻢ ﻫﺎرو
واﺳﺖ اﺑﺮ ﻛﺮدم
ﻧﺒﻮدی ﺑﺒﻴﻨﻰ ﭼﺠﻮری ﺷﻜﺴﺘﻢ
ﺑﻪ ﻫﻢ رﻳﺨﺘﻢ ﺳﻮﺧﺘﻢ ﺻﺒﺮ ﻛﺮدم
ﻳﻪ ﺟﻮر ﻳﺦ زدم ﻛﻪ ﻧﻪ ﺳﻮز زﻣﺴﺘﻮن
ﻧﻪ ﺷﻠﺎق ﭘﺎﻳﻴﺰ رﻧﺠﻢ ﻧﻤﻴﺪه
ﺑﻪ ﺟﺎﻳﻰ رﺳﻴﺪم ﻛﻪ ﻫﻴﭻ اﺗﻔﺎﻗﻰ
از اﻳﻦ ﺗﻠﺦ ﺗﺮ ﻫﻢ ﺷﻜﻨﺠﻪ ام ﻧﻤﻴﺪه