مراقبت از بریدگی و زخم اسب (بهترین درمان آن)
مراقبت از بریدگی و زخم اسب: چگونه از ایجاد آن پیشگیری کنیم؟
یکی از کارهای بسیار مهم در نگهداری اسب مراقبت از بریدگی و زخم اسبها است. اسبها به دلیل فعالیتهای خود، مانند دویدن در زمینهای باز، پرش و برخورد با موانع، بیشتر از سایر حیوانات خانگی در معرض آسیبهای جسمی قرار دارند.
این بریدگیها و زخمها میتوانند از خفیفترین حالتهای پوستی تا زخمهای عمیق و پیچیده متفاوت باشند؛ بنابراین، نحوه مراقبت صحیح از این زخمها میتواند نقش زیادی در حفظ سلامت اسب و پیشگیری از عوارض جدی مانند عفونتهای خطرناک داشته باشد.
انواع زخم و بریدگی در اسبها
زخمها و بریدگیها ممکن است بر اثر تصادفات مختلف یا برخورد اسبها با اشیا محکم ایجاد شوند. این زخمها میتوانند در اندازهها و شدتهای مختلفی داشته باشند. در این بخش، انواع مختلف زخمها و بریدگیها در اسبها را بررسی میکنیم.
زخمهای سطحی
همانطور که از نامشان پیداست، فقط به لایههای خارجی پوست آسیب میزنند. این زخمها معمولاً کوچک هستند و در صورت مراقبت مناسب بهسرعت بهبود مییابند. این نوع بریدگیها معمولاً خونریزی کمی دارند و میتوان آنها را بهراحتی با تمیز کردن و ضدعفونی درمان کرد.
زخمهای عمیق
این نوع زخمها به لایههای زیرین پوست و حتی عضلات یا بافتهای داخلی آسیب میزنند. خونریزی شدید و تورم میتواند نشانهای از عمق زخم باشد. معمولاً به درمان بیشتری نیاز دارند و ممکن است به مراقبت دامپزشک و استفاده از پمادهای آنتیبیوتیکی نیاز داشته باشند.
گزشها و نیشها
این نوع زخمها اغلب بر اثر حملات دیگر اسبها یا حیوانات شکارچی رخ میدهند. گزشها میتوانند عمیق باشند و درصورتیکه آلودگی وارد زخم شود، خطر عفونت بالا میرود. درمان این زخمها نیاز بهدقت بیشتری دارد.
سایشها و زخمهای اصطکاکی
این نوع زخمها معمولاً بر اثر اصطکاک شدید پوست با سطحهای زبر یا سخت، مانند دیوارها یا حصارهای فلزی ایجاد میشوند. معمولاً به درمان سادهتری نیاز دارند، اما باید مراقب بود که از عفونت جلوگیری شود.
تشخیص نوع زخم
اولین قدم در درمان هر زخم، تشخیص نوع و شدت آن است. بررسی دقیق زخم و ارزیابی علائم آن میتواند کمک زیادی به درمان صحیح زخم کند. هنگام ارزیابی زخم، باید به موارد زیر توجه کرد:
- اندازه زخم: آیا زخم کوچک است یا عمق زیادی دارد؟ زخمهای عمیق معمولاً خونریزی بیشتری دارند و به درمان پیچیدهتری نیاز دارند.
- میزان خونریزی: اگر خونریزی شدید باشد، باید فوراً اقدامات لازم برای کنترل آن انجام شود. زخمهای کوچک ممکن است خودبهخود بند بیایند، اما زخمهای بزرگ نیاز به مراقبت بیشتری دارند.
- علائم عفونت: عفونت در زخمها معمولاً با علائمی مانند ترشح چرک، تورم شدید، گرمی و بوی بد از محل زخم نمایان میشوند. در صورت مشاهده چنین علائمی، باید سریعاً به دامپزشک مراجعه کرد.
- موقعیت زخم: اگر زخم در ناحیهای باشد که تحتفشار زیاد قرار دارد یا در معرض تماس با خاک و آلودگی است، احتمال عفونت بیشتر خواهد بود.
مراحل درمان
پس از ارزیابی زخم، اولین گام در درمان آن، تمیز کردن و ضدعفونی زخم است. در این قسمت مراحل مراقبت از بریدگی و زخم اسب را بهصورت کامل توضیح دادهایم.
پاکسازی زخم
استفاده از آب گرم و یک ماده ضدعفونیکننده ملایم مانند بتادین یا کلرهگزیدین برای شستشو و تمیز کردن زخم ضروری است. این کار به از بین بردن آلودگیها و میکروبها کمک میکند.
کنترل خونریزی
اگر زخم خونریزی دارد، میتوان از گاز استریل برای فشار دادن به محل زخم و متوقف کردن خونریزی استفاده کرد. اگر خونریزی ادامه پیدا کرد، بهتر است به دامپزشک مراجعه نمایید.
ضدعفونی و استفاده از پمادهای آنتیبیوتیکی
استفاده از پمادهای ضدعفونیکننده مانند پماد نیوترالیزاتور به جلوگیری از عفونت کمک میکند. این پمادها باید به طور مرتب بر روی زخم اعمال شوند تا از بروز عفونت جلوگیری شود.
پانسمان زخم
در صورت نیاز، باید زخم را پانسمان کرد تا از آلودگیها محافظت شود و فرایند بهبودی سریعتر پیش رود. پانسمان باید تمیز و خشک باشد و به طور منظم تعویض شود.
درمانهای پیشرفته
گاهی اوقات زخمها میتوانند پیچیدهتر شده و نیاز به درمانهای پیشرفتهتری داشته باشند. درصورتیکه زخم عمیق باشد و نیاز به بخیه داشته باشد، دامپزشک باید آن را بهدرستی بخیه بزند.
این نوع زخمها معمولاً به مراقبت خاص نیاز دارند و باید در شرایط استریل درمان شوند. اگر زخم به عفونت شدید دچار شود، ممکن است نیاز به استفاده از آنتیبیوتیکهای خوراکی یا تزریقی باشد. این درمان نیز باید تحتنظر دامپزشک انجام شود.
در برخی موارد، ممکن است زخمها نیاز به جراحی داشته باشند، بهخصوص اگر عضلات یا بافتهای داخلی آسیبدیده باشند. جراحی ممکن است شامل تمیز کردن زخم، برداشتن بافت مرده و دوباره دوختن زخم باشد.
داروها و پمادهای مفید
در طول روند درمان زخمها، استفاده از داروهای خاصی میتواند به تسریع بهبودی و جلوگیری از عفونت کمک کند. این پمادها عبارتاند از:
- پمادهای آنتیبیوتیکی: پمادهایی مانند نیو اسپریا و تتراسایکلین برای جلوگیری از عفونت در زخمهای اسبها مفید هستند.
- داروهای ضدالتهاب: داروهای ضدالتهاب مانند ایبوپروفن به کاهش تورم و التهاب کمک میکنند و میتوانند درد اسب را تسکین دهند.
مراقبتهای پیشگیرانه
در مراقبت از بریدگی و زخم اسب و برای جلوگیری از بروز بریدگیها و زخمها، باید محیط زندگی اسبها ایمن و مناسب باشد. مزمئن بودن از محیطهای ایمن و بدون موانع خطرناک نگهداری برای اسب، میتواند از آسیبهای مختلف این حیوانات نجیب جلوگیری کند. تغذیه مناسب نیز میتواند به تقویت سیستم ایمنی اسب کمک کرده و او را در برابر عفونتها مقاومتر کند.
