بیماری‌های مختلفی وجود دارد که می‌تواند پوست اسب را تحت‌تأثیر قرار دهند. مشکلات پوستی اسب می‌توانند از آلرژی‌های بسیار ساده و درماتیت گرفته تا انگل ها و حتی تومورهایی مانند سارکوئید و ملانوم متغیر باشند.
هنگام برخورد با یک بیماری پوستی در اسب، مهم است که علت اصلی این موضوع را درک کرده تا به طور مؤثر آن را درمان نمایید. در ادامه شما را با انواع این بیماری‌ها و مشکلات آشنا خواهیم کرد.
انواع بیماری‌های پوستی اسب
اسب‌ها مستعد ابتلا به بیماری‌های مختلف پوستی هستند. شرایط مختلف پوستی در اسب‌ها را می‌توان به چند دسته تقسیم کرد.
درماتیت
می‌توان گفت خراش، درماتیت پاستر و پاشنه چرب برخی از شایع‌ترین شرایطی هستند که اسب‌ها را تحت‌تأثیر قرار می‌دهند. شرایط مرطوب و تحریک پوست منجر به رشد بیش از حد باکتری‌ها می‌شود که باعث قرمزی و پوسته‌پوسته شدن پوست به طور معمول در پاها می‌شود.
برفک
در واقع برفک یکی دیگر از مشکلات پوستی اسب است. می‌توان گفت برفک رشد بیش از حد باکتری‌ها و قارچ‌ها در اسب‌ها است. در داخل و اطراف سم، برفک منجر به بوی بد و تغییراتی می‌شود و اسب به‌ندرت لنگش می‌کند.
پوسیدگی
باکتری‌ها و قارچ‌ها به‌عنوان عامل ثانویه به پوشش مرطوب خواه در اثر باران یا مرطوب ماندن زیر پتو پس از تعریق یا حمام کردن، تکثیر می‌شوند و باعث تحریک پوست می‌شوند.
سلولیت
یک زخم بسیار کوچک یا سوراخ دیگری در پوست از جمله خراشیدگی یا درماتیت پاسترن که می‌تواند به باکتری‌ها اجازه دهد تا به بافت زیر پوست نفوذ کنند.
هنگامی که زیر پوست قرار می‌گیرد، باکتری پخش می‌شود و باعث تورم گسترده می‌شود. در صورت عدم درمان، این عفونت می‌تواند به غدد لنفاوی سرایت کند و اسب به طور سیستماتیک بیمار شود.
درماتوفیتوز (کرم حلقوی)
علی‌رغم نامش، کرم حلقوی توسط قارچ موجود در خاک ایجاد می‌شود. باعث ریزش مو در دایره‌های بسیار مشخص می‌شود. این بیماری می‌تواند به انسان نیز سرایت کند.
درماتیت سبورئیک
این شکل از درماتیت با پوشش موی چرب و پوسته‌پوسته شدن مشخص می‌شود. می‌تواند ترکیبی از علل زمینه‌ای، از جمله آلرژی و عفونت‌های باکتریایی/قارچی باشد.
ویروسی
- پاپیلوماتوز (زگیل): این ویروس باعث می‌شود که زگیل‌ها عمدتاً روی بینی اسب‌های جوان ظاهر شوند که سیستم ایمنی آن‌ها به اندازه اسب‌های بالغ قوی نیست. زگیل‌ها در اثر تماس با اسب‌های جوان دیگر ایجاد می‌شوند و معمولاً با گذشت زمان ناپدید می‌شوند.
- پلاک‌های گوش: یکی دیگر از بیماری‌های ناشی از ویروس پاپیلوما در اسب‌ها، پلاک‌های شنوایی بوده که قسمت‌های برجسته‌ای هستند و در داخل گوش ایجاد می‌شوند. آن‌ها برای اسب‌ها ناخوشایند هستند.
انگلی
- جرب: کنه‌های مختلفی وجود دارند که باعث ایجاد بیماری به نام جرب می‌شوند. می‌تواند باعث خارش و ریزش مو شود. متأسفانه برخی از این کنه‌ها می‌توانند به انسان سرایت کنند.
- شپش: هجوم به شپش در اسب‌ها غیرمعمول است؛ اما باعث خارش قابل‌توجهی می‌شود. شپش نیز به افراد قابل‌انتقال است.
آلرژیک
- کهیر: درست مانند افراد، اسب‌ها نیز می‌توانند واکنش‌های آلرژیک به چیزهای موجود در محیط از جمله گرده‌ها، مواد شوینده و شیمیایی روی تجهیزات سوارکاری یا حتی اجزای عرق خود داشته باشند. کهیر همیشه با خارش همراه نیست اما می‌تواند آزاردهنده باشد.
- حساسیت بیش از حد حشرات: این شرایط واکنش‌های اغراق‌آمیز به نیش حشرات است که می‌تواند منجر به جوش، ریزش مو، خارش و سایر علائم شود.
- گرانولوم ائوزینوفیلیک: گره‌های کوچکی هستند که معمولاً در امتداد پشت اسب ایجاد می‌شوند و از مجموعه‌ای از سلول‌های ایمنی ناشی از آلرژی تشکیل شده‌اند. آن‌ها اغلب به‌عنوان پاسخی به حساسیت نسبت به مواد شوینده یا مواد شیمیایی در زین یا سایر وسایل سواری دیده می‌شوند.
نئوپلاستیک (تومورها)
برخی تومورها نیز در اسب‌ها وجود دارند کخ نقش ویژه‌ای در به‌وجودآمدن مشکلات پوستی اسب شما می‌شوند. این تومورها عبارت‌اند از:
سارکوئیدها
این تومورها می‌توانند از نظر ظاهری بسیار متفاوت باشند. اگرچه آن‌ها تومورهای بدخیم نیستند که به سایر اندام‌ها حمله کنند، اما می‌توانند بسیار بزرگ و به‌صورت موضعی تهاجمی شوند.
به‌ویژه هنگامی که با تلاش برای برداشتن جراحی تشدید شوند. برخی از گزینه‌های درمانی جدیدتر وجود دارند که در کاهش اندازه سارکوئیدها تا حدی موفقیت نشان می‌دهند.
ملانوما
این تومورها اغلب در اسب‌های خاکستری دیده می‌شوند. آن‌ها می‌توانند در هر جایی روی اسب ایجاد شوند؛ اما معمولاً در اطراف راست‌روده و سر دم دیده می‌شوند.
کارسینوم سلول سنگ‌فرشی (SCC)
این سرطان اغلب در داخل و اطراف چشم و روی آلت تناسلی اسب‌ها دیده می‌شود. اگر در مراحل اولیه درمان نشود، می‌تواند بدخیم شود. نژادهای خاصی مانند هافلینگرها و بلژیکی‌ها مستعد ابتلا به SCC هستند.
آسیب کبدی
این وضعیت باعث می‌شود اسب‌ها بیش از حد به نور خورشید حساس شوند، به‌ویژه در نواحی که موی سفید وجود دارد. آن‌ها اغلب موهای خود را در این نواحی از دست داده و دچار آفتاب‌سوختگی شدید می‌شوند. دو دلیل وجود دارد که می‌تواند باعث ایجاد حساسیت به نور شود که شامل:
- مصرف سموم
- آسیب کبدی
