روز عشق ایران باستان (سپندارمذگان)

سپندارمذگان همان روز عشق ایران باستان بوده که با نام‌های همچون اسپندگان و حتی اسفندگان نیز شناخته شده است. سابقه روز عشق ایرانیان کهن‌تر و قدیمی‌تر از ولنتاین بوده و این روز را به‌خاطر بزرگداشت زن و زمین جشن می‌گرفتند.

سپندارمذگان

اختلاف نظرهایی برای تاریخ این روز وجود دارد؛ اما بیشتر تاریخ‌ها 5 اسفند را زمان دقیق این روز می‌دانند. البته در زمان‌های قدیم ماه‌های همه سال‌ها 30 روز بوده است.

چون در تقویم جدید ایرانیان شش ماه اول سال 31 روز است بنابراین برخی معتقدند باید این روز را در 29 بهمن ماه جشن بگیرند. از طرفی برخی دیگر معتقدند اسم اسپندگان نام پنجمین روز از ماه اسفند است و باید در همان روز و ماه این جشن گرفته شود.

تاریخچه روز عشق ایران باستان (سپندارمذگان)

در تاریخ دیرینه ایرانی علاوه بر این که ماه‌ها نام خود را داشتند، هر یک از روزهای ماه نیز یک نام برای خودشان داشتند. در آن زمان روز پنجم هر ماه، سپندارمذ نام داشته است. می‌توان گفت در واقع سپندارمذ لقب ملی زمین است.

به معنی گستراننده، مقدس و فروتن. همه ما می‌دانیم که زمین نماد عشق است؛ چون با فروتنی، تواضع و گذشت به همه عشق می‌ورزد. به همین دلیل در فرهنگ باستان اسپندارمذگان را به‌عنوان نماد مهر مادری و باروری می‌پنداشتند.

در هر ماه، یک بار، نام روز و ماه یکی می‌شده که در همان روز، جشنی ترتیب می‌دادند متناسب با نام آن روز و ماه. روز پنجم ماه دوازدهم (اسفند)، سپندارمذ یا اسفندارمذ نام داشت که جشنی با همین عنوان می‌گرفتند.

آیین جشن سپندارمذگان ایرانیان باستان

در آن زمان و حتی الان این روز که فرا می‌رسید مردان به همسران خود هدیه می‌دادند. زنان خانواده را بر تخت شاهی می‌نشاندند و از آنان اطاعت می‌کردند. این مراسم یک یادآوری برای مردان بود تا قدر مادران و همسران خود را بیشتر بدانند.