اکبر رحیمی کیست؟ (مدیرعامل چای دبش)
اکبر رحیمی کیست؟ نحوه شروع کار و بازداشت او
این اواخر از چای دبش موضوعات مختلفی به گوشتان خورده اما آیا میدانید اکبر رحیمی کیست؟ اکبر رحیمی، مدیرعامل گروه کشت و صنعت دبش که در حال حاضر در زندان به سر میبرد، در سال ۱۳۵۰ متولد شد.
تولید چای به‌عنوان یک شغل خانوادگی و موروثی برای آن‌ها بوده و سه نسل در خانواده او در زمینه تولید چای فعالیت داشته‌اند. او تحصیلات خود را تا مقطع کارشناسی‌ارشد در رشته مدیریت بازرگانی ادامه داده و از ابتدای حیات حرفه‌ای‌اش در زمینه کسبوکار و تجارت فعالیت داشته است.
شروع کار اکبر رحیمی
رحیمی، در سال ۱۳۷۶ با دو سوله کار خود را آغاز کرد و شرکت چای دبش را تأسیس نمود. در آن زمان، پدرش، محمدرحیم رحیمی، مدیرعامل شرکت چای دبش بوده و او در بخش فروش فعالیت می‌کرده است.
برخی منابع از وجود ۱۰ هزار هکتار سالن تولید چای دبش خبر داده‌اند. اکنون شرکت اکبر رحیمی با ظرفیت تولید بیش از ۶ هزار تن چای در سال یکی از شرکت‌های برجسته در زمینه تولید چای به شمار می‌رود.
بازداشت اکبر رحیمی
از اواخر ماه گذشته، مدیرعامل گروه کشت و صنعت دبش با پرداخت وثیقه ۵۰۰۰ میلیارد ریال توسط بازپرس دادسرای ویژه جرائم اقتصادی تهران، بازداشت و به زندان منتقل شده است.
حجت‌الاسلام درویشیان، رئیس‌دفتر بازرسی ویژه رئیس‌جمهور، در تاریخ ۱۳ آذر در مورد تخلف یک شرکت واردکننده چای اظهاراتی داشت که به تلاش دولت برای پیگیری این امر اشاره دارد.
او اعلام کرد که بر اساس اطلاعات دریافتی، پیگیری‌های مختلفی توسط ستاد مبارزه با مفاسد اقتصادی و وزارت اطلاعات در این رابطه انجام شده است.
رئیس‌دفتر بازرسی ویژه رئیس‌جمهور اعلام کرد: کارت بازرگانی این شرکت متوقف شده و بخشی از موضوعات آن به دادگاه انتقال یافته و در دستور کار دادگاه انقلاب تهران قرار دارد.
فرد متهم با پرداخت وثیقه بازداشت شده و در حال حاضر در زندان اقامت دارد و پرونده او نیز در یکی از شعب دادگاه‌های عمومی تهران در حال بررسی است.
بررسی پرونده مدیرعامل گروه کشت و صنعت دبش
دولت به‌موقع با ورود به این موضوع، اقدامات لازم را انجام داده است و نهادهای نظارتی مختلف از جمله وزارت اطلاعات و ستاد مبارزه با مفاسد اقتصادی، این فساد را کشف کرده و پیگیری‌های لازم را انجام داده‌اند. در نهایت موضوع به مراجع قضایی ارجاع داده شد و در حال حاضر پرونده تحت رسیدگی قرار دارد.
به اعلام سازمان بازرسی کل کشور، یازدهم آذرماه ۱۴۰۲، واردات چای مورد بررسی قرار گرفته است. این بررسی‌ها نشان می‌دهد که یک شرکت خاص در بازه زمانی از سال ۱۳۹۸ تا پایان سال گذشته، حدود ۳ میلیارد و ۳۷۰ میلیون دلار ارز دریافت کرده که تقریباً یک میلیارد و ۴۷۲ میلیون دلار از آن مربوط به ارز نیمایی برای ماشین‌آلات و بخش دیگر برای واردات چای بوده است.
در نتیجه بررسی‌ها، سازمان بازرسی برای این گروه تجاری پرونده‌ای به دلیل عدم رفع تعهدات ارزی تشکیل داده است و پرونده بخشی از این موضوع در دادسرای عمومی و انقلاب تهران در حال بررسی است. بخش دیگری از این پرونده نیز در دادسرای ویژه مربوط به جرایم اقتصادی در دست بررسی قرار دارد.
بیانیه سخنگوی قوه قضاییه درباره چای دبش
این بیانیه ابهاماتی را به وجود آورد. ادعای تحت رصد بودن ماجرا و تأکید بر اینکه مسئله قبلاً تحت رصد بوده است ابهاماتی را ایجاد کرده است.
در واقع این اظهارات باعث پرسش‌های زیادی درباره نحوه رصد و عدم جلوگیری از این حجم بالای فساد شده و چند سؤال مهم را به وجود آورده است.
اگر موضوع تحت رصد بوده است، چرا اجازه داده شد فساد به چنین میزان رخ دهد؟ چرا اقدامی برای جلوگیری از این مسئله انجام نشده است؟ و اگر تحت رصد نبوده است، دلیل اظهار این ادعا چیست؟
میزان ارزی که برای شرکت چای دبش تخصیص یافته بود چقدر بود؟
اینکه نهادهای مسئول در زمان مناسب همکاری یا نظارت صحیحی نداشتند، یکی از مسائلی است که در بحث‌های مکرر درباره فساد در سال‌های گذشته بارها موردبحث قرار گرفته است.
این مسئله حکایت از وجود ساختارهایی دارد که فساد را برای افراد سودجو تسهیل می‌کنند و در دولت‌ها بخشی از مسائل رانت‌خواری را شکل می‌دهند.
در واقع، کل مقدار ارز دریافتی یک شرکت خاص از سال ۱۳۹۸ تا ۱۴۰۱ برای واردات چای و ماشین‌آلات، به میزان ۳ میلیارد و ۳۷۰ میلیون دلار بوده که تقریباً یک میلیارد و ۴۷۲ میلیون دلار از این مقدار ارز نیمایی برای ماشین‌آلات تخصیص یافته و مابقی برای واردات چای استفاده شده است.
فساد چای دبش
ماجرا از جایی آغاز شد که شرکت کشت و صنعت دبش به‌منظور واردات چای درجه یک از هند شروع به فعالیت نمود. ارز نیمایی برای این تراکنش تحویل گرفته شد، اما به طور عملی، چایی درجه دوم از کشور کنیا وارد شد. این چای عملاً همان محصولی بود که دبش به‌عنوان محصول کشتی خود اعلام می‌کرد.
در واقع، مجوز کشت این چای به‌منظور صادرات صادر شده بود، اما به‌جای آن به‌عنوان واردات وارد کشور شده است. تفاوت قیمت بین این دو نوع چای حدود ۱۲ دلار بوده و اگر این تفاوت به تعداد واردات چای هندی ضرب شود، به یک مقدار چشمگیری می‌رسد.
علاوه بر این، این چای که به قیمت دو دلار وارد می‌شده، با قیمتی نزدیک به ۱۴ دلار به فروش می‌رسیده. این تفاوت در ارز که دریافت شده، در بازار آزاد به فروش می‌رسید و به‌این‌ترتیب رانت ارزی را تکرار می‌کرد. متأسفانه تابه‌حال زیان‌های چندمیلیاردی به اقتصاد کشور وارد کرده است.
ضمن اشاره به مبلغ یک میلیارد و ۴۰۰ میلیون دلار، مهلت باقی‌مانده برای ارزهای دریافتی این گروه نزدیک به اتمام است، و میزان ارزی که باید برای رفع تعهدات مرتبط با واردات چای پرداخت شود، به میزان نزدیک به دو میلیارد دلار افزایش یافته است. ابعاد دیگری از این فساد بزرگ در آینده مشخص خواهد شد.
دبش بزرگ‌ترین کارخانه‌های چای‌سازی در قاره آسیا
در حال حاضر، شرکت چای دبش با ظرفیت تولید بیش از ۶ هزار تن چای در سال، به‌عنوان یکی از بزرگ‌ترین کارخانه‌های چای‌سازی در قاره آسیا شناخته می‌شود. این شرکت علاوه بر تولید چای در ایران، در کشورهای آفریقایی نیز به کشت و فراوری چای می‌پردازد.
لیست شرکت‌های مرتبط با اکبر رحیمی
- فرآورده‌های غذایی نیکو فراز
- آفرند کلبه ایرانیان
- گروه صنعتی سرزمین سپید عرفان
- راشا سانا پرگاس آروند
- دبش سبز گستر
- آسان توان تولید
- شهد زر نوش
- طلوع تجارت ستاره
- ظهور تک‌ستاره
- پخش سراسری دبش نیکو گستر شرق
- فرآورده‌های غذایی و ساخت ماشین‌آلات صنعتی پزشکی نیکو فراز
- پخش سراسری دبش نیکو گستر غرب
- پیشرو تجارت عرفان
- پخش سراسری دبش نیکو گستر البرز
- آلوارس پرواز ایرانیان
سخن پایانی
به نظرتان پایان این فساد چه می‌شود؟ این پرونده قرار است چه مسیری را طی نماید؟ در واقع می‌توان گفت مژگان عیدی و اکبر رحیمی در خانواده‌ای مشغول به کار هستند که در کنترل و مدیریت شرکت‌هایی نقش دارند. گروه کشت و صنعت دبش با برند مشهور چای دبش یک کسبوکار خانوادگی است که توسط اعضای خانواده رهبری می‌شود.
اکبر رحیمی، مدیرعامل این شرکت، عضو هیئت مدیره یکی از شرکت‌های خانوادگی و همسرش مژگان عیدی، عضو دیگری از هیات مدیره است. این تنها یک نمونه از مشارکت خانوادگی در مدیریت و کارآفرینی است.
