علائم لنفوم در گربه ها چیست؟ انواع + درمان آن
لنفوم در گربه چه نشانه‌‌هایی دارد؟ چقدر عمر می‌کنند؟
همه ما می‌دانیم که لنفوم نوعی سرطان است و لنفوم در گربه سیستم لنفاوی گربه را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد. این سیستم در سراسر بدن گربه وجود دارد و از غدد لنفاوی، مجاری، طحال، مغز استخوان، تیموس و حتی قسمت‌هایی از دستگاه گوارش تشکیل شده است.
غدد لنفاوی ساختارهای کوچک و لوبیا مانندی هستند که در سراسر بدن وجود دارند. برخی از این گره‌ها را می‌توان در یک گربه سالم در زیر فک، روی گردن، جلوی تیغه‌های شانه و پشت زانو حس کرد.
این سیستم لنفاوی پیچیده برای حفظ یک سیستم ایمنی قوی حیاتی است. مواد مغذی را به سراسر بدن منتقل میکند و باکتری‌ها و ویروس‌های مضر را از بین میبرد.
در گربه‌ها، لنفوم گاهی با بیماری‌های دیگری مانند لوسمی گربه و ویروس نقص ایمنی گربه (FIV) مرتبط است. واکسیناسیون گسترده باعث شده که لنفوم به دلیل این شرایط کمتر شایع شود. بااین‌حال، لنفوم یکی از سرطان‌هایی است که امروزه در گربه‌ها دیده می‌شود.
علائم لنفوم در گربه‌ها
شایع‌ترین شکل لنفوم، لنفوم روده‌ای است. گربه‌های مبتلا به لنفوم روده علائم گوارشی مانند:
- استفراغ
- کاهش وزن
- اسهال
- بی‌حالی
- تغییر اشتها
- توده یا رشد سفت در شکم
سایر اشکال لنفوم خارج از دستگاه گوارش، بسته به اینکه کدام سیستم تحت‌تأثیر قرار گرفته، علائم متفاوتی دارند. گربه‌های مبتلا به لنفوم مدیاستن ممکن است به دلیل وجود توده‌ای در قفسه سینه، نفس بکشند و در باد کردن ریه‌های خود دچار مشکل شوند.
این گربه‌های مبتلا به لنفوم کلیوی اغلب با علائم بیماری کلیوی مانند افزایش نوشیدن و ادرار کردن، کاهش وزن و حالت تهوع دیده می‌شوند. گربه‌های مبتلا به لنفوم چندمرکزی اغلب دارای تورم‌های سفت و محکم در زیر چانه، شانه و پشت زانو هستند، درحالی‌که علائم لنفوم بینی می‌تواند شامل عطسه یا تخلیه بینی باشد.
انواع لنفوم در گربه‌ها
لنفوم می‌تواند در چندین ناحیه از بدن گربه به وجود آید. قبل از واکسیناسیون برای ویروس لوسمی گربه، لنفوم در خارج از دستگاه گوارش به وجود می‌آمد.
امروزه، لنفوم روده‌ای شایع‌ترین نوع لنفوم در گربه است و بیش از 50 درصد از کل موارد لنفوم را تشکیل می‌دهد. به طور معمول، گربه‌های مبتلا به لنفوم مسن تر هستند و معمولاً 10 تا 12 سال سن دارند.
گربه‌های مبتلا به لنفوم روده‌ای می‌توانند یا به نوع کم درجه مبتلا شوند که در آن روده‌هایشان ضخیم می‌شود، یا به نوع سخت‌تر که در آن توده‌های بزرگ در روده‌ها تشکیل می‌شود. در ادامه می‌توانید با سایر اشکال لنفوم بیشتر آشنا شوید.
لنفوم مدیاستنال
زمانی رخ می‌دهد که در قفسه سینه گربه توده‌هایی ایجاد شود، چه در غدد لنفاوی یا غده تیموس. مدیاستن بافت هم‌بند است که قلب و ریه‌ها و بافت نرم قفسه سینه را در جای خود نگه می‌دارد. لنفوم مدیاستن در گربه‌های جوان‌تر شایع‌تر است. گربه‌های سیامی بیشتر مستعد ابتلا به این نوع لنفوم هستند.
لنفوم کلیوی
زمانی رخ می‌دهد که سرطان لنفوم در کلیه‌ها ایجاد شود. این نوع لنفوم شباهت زیادی به بیماری کلیوی دارد، با علائمی مانند:
- کاهش اشتها
- استفراغ
- کاهش وزن
- افزایش نوشیدن
- ادرار کردن
متأسفانه، لنفوم کلیوی اغلب به سیستم عصبی، به‌ویژه در نخاع و مغز گسترش پیدا میکند و می‌تواند کاملاً تهاجمی باشد.
لنفوم بینی
زمانی رخ می‌دهد که گربه‌ها مبتلا به تومور در حفره بینی شوند. این اختلال منجر به عطسه مکرر و تخلیه بینی می‌شود. گاهی اوقات تورم روی پل بینی در بیماری پیشرفته دیده می‌شود.
لنفوم چندمرکزی
این سرطان عمدتاً در غدد لنفاوی بدن است. گربه‌هایی که به لنفوم چندمرکزی مبتلا می‌شوند اغلب تحت‌تأثیر لوسمی گربه یا ویروس نقص ایمنی گربه قرار می‌گیرند. درحالی‌که این شکل در گربه‌ها غیرمعمول است، اما شایع‌ترین شکل لنفوم در سگ‌ها است.
علل لنفوم در گربه
عوامل محیطی، مانند دود سیگار، با افزایش خطر ابتلا به لنفوم در گربه مرتبط است. گربه‌هایی که در خانه‌ای زندگی می‌کنند که در آن افراد سیگار می‌کشند، دو برابر بیشتر در معرض خطر ابتلا به لنفوم هستند.
تشخیص لنفوم در گربه‌ها توسط دامپزشک
اگر گربه مشکوک به لنفوم باشد، دامپزشک چندین آزمایش را انجام خواهد داد. در ابتدا، آنها احتمالاً آزمایش خون و ادرار انجام می‌دهند و برای جستجوی علائم بیماری اشعه ایکس می‌گیرند.
آزمایش خون تخصصی ممکن است برای بررسی سطح کوبالامین ویتامین B12 توصیه شود. سطوح پایین این آزمایش می‌تواند نشان‌دهنده لنفوم روده باشد. هنگامی که گربه به لنفوم روده مشکوک باشد، سونوگرافی شکم اغلب برای بررسی ضخیم شدن گسترده روده انجام می‌شود.
بیوپسی روده که در آن بافت برای تجزیه‌وتحلیل گرفته می‌شود، مؤثرترین روش تشخیص است. هنگامی که بیوپسی انجام می‌شود، آسیب‌شناس لنفوم را به‌عنوان درجه بالا (تهاجمی‌تر) یا درجه پایین (کمتر تهاجمی) درجه‌بندی میکند.
اگر غدد لنفاوی درگیر هستند، دامپزشک ممکن است توصیه کند که آنها را آسپیراسیون کنید. در این روش، یک سوزن به غدد لنفاوی متورم گیر میکند و سلول‌ها روی یک اسلاید فشار داده می‌شوند تا زیر میکروسکوپ بهتر دیده شوند.
گاهی اوقات، تصویربرداری پیشرفته مانند توموگرافی کامپیوتری (CT) برای دریافت تصویر بهتر از توده‌های زیر سطح پوست، مانند قفسه سینه، کلیه‌ها یا حفره بینی توصیه می‌شود.
درمان لنفوم در گربه‌ها
ازآنجایی‌که سیستم لنفاوی در سراسر بدن جریان دارد، بیماری باید با داروهای خوراکی یا تزریقی درمان شود. مؤثرترین راه برای انجام این کار، شیمی‌درمانی است.
در شرایط نادر، گربه‌ها ممکن است تحت عمل جراحی برای برداشتن سلول‌های سرطانی قرار گیرند. اکثر بیماران شیمی‌درمانی نیز خواهند داشت. گاهی اوقات پرتودرمانی برای کوچک کردن تومورهای بزرگ‌تر به‌ویژه حفره بینی انجام می‌شود.
در بیماران مبتلا به لنفوم روده، درمان با پردنیزولون (استروئید) به‌تنهایی می‌تواند در مدیریت سرطان و افزایش کیفیت زندگی مفید باشد. مراقبت تسکینی ممکن است گزینه‌ای برای راحت نگه‌داشتن گربه شما باشد تا زمانی که بیماری دیگر قابل‌کنترل نباشد.
پیشگیری از لنفوم در گربه‌ها
درحالی‌که هیچ راهی برای پیشگیری از لنفوم در گربه‌ها وجود ندارد، می‌توانید خطر ابتلا به این سرطان را در گربه خود کاهش دهید.
ویروس لوسمی گربه با ایجاد انواع مختلفی از لنفوم مرتبط است. واکسیناسیون منظم برای لوسمی می‌تواند گربه شما را از ویروسی که خطر ابتلا به لنفوم را افزایش می‌دهد، حفظ کند.
اگر سیگار می‌کشید، از سیگار کشیدن در خانه و قرار دادن گربه در معرض دود سیگار خودداری کنید، زیرا ممکن است خطر ابتلا به این سرطان را دو برابر نمایید.
گربه‌های مبتلا به لنفوم چقدر عمر می‌کنند؟
می‌توان گفت گربه‌های مبتلا به لنفوم بسته به نوع لنفوم و نحوه درمان تهاجمی آنها می‌توانند از چند ماه تا چند سال زندگی کنند. این که آیا آنها یک عفونت زمینه‌ای با لوسمی یا ویروس FIV دارند ممکن است بر زمان بقای آنها تأثیر بگذارد.
