ﺗﻮو ﻫﺮ ﺷﻬﺮ دﻧﻴﺎ ﻛﻪ ﺑﺎرون ﻣﻴﺎد
ﺧﻴﺎﺑﻮﻧﻰ ﮔﻢ ﻣﻴﺸﻪ ﺗﻮو ﺑﻐﺾ و درد
ﺗﻮو ﺑﺎرون ﻣﮕﻪ ﻣﻴﺸﻪ ﻋﺎﺷﻖ ﻧﺸﺪ
ﺗﻮ ﺑﺎرون ﻣﮕﻪ ﻣﻴﺸﻪ ﮔﺮﻳﻪ ﻧﻜﺮد
ﻣﮕﻪ ﻣﻴﺸﻪ ﺑﺎرون ﺑﺒﺎره وﻟﻰ دل ﻫﻴﺸﻜﻰ واﺳﻪ ﻛﺴﻰ ﺗﻨﮓ ﻧﺸﻪ
ﭼﻪ زﺧﻢ ﻋﻤﻴﻘﻰ ﺗﻮی ﻛﻮﭼﻪ ﻫﺎﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺎرون ﺷﻬﺮو ﺑﻪ ﺧﻮن ﻣﻰ ﻛﺸﻪ
ﺗﻮو ﻫﺮ ﺟﺎی دﻧﻴﺎ
ﻳﻪ ﻋﺎﺷﻖ داره ﺑﺎ ﮔﺮﻳﻪ ﺗﻮو ﺑﺎرون ﻗﺪم ﻣﻴﺰﻧﻪ
ﺧﻴﺎﺑﻮﻧﺎ اﻳﻦ ﻗﺼﻪ رو ﻣﻰ دوﻧﻦ
رﺳﻴﺪن ﺳﺮﻏﺎز دل ﻛﻨﺪﻧﻪ
ﻫﻨﻮز ﺗﻨﻬﺎﻳﻰ ﺳﻬﻢ ﻫﺮ ﻋﺎﺷﻘﻪ
ﭼﻪ ﻗﺎﻧﻮن ﺗﻠﺨﻰ داره زﻧﺪﮔﻰ
ﺑﺎ ﻳﻪ ﺑﺎﻏﻰ ﻛﻪ ﻋﺎﺷﻖ ﻏﻨﭽﻪ ﻫﺎﺳﺖ
ﭼﻪ ﺟﻮری ﻣﻰ ﺧﻮای از زﻣﺴﺘﻮن ﺑﮕﻰ
ﻳﻪ وﻗﺘﺎ ﻳﻪ درداﻳﻰ ﺗﻮو دﻧﻴﺎ ﻫﺴﺖ ﻛﻪ آدم رو از رﻳﺸﻪ ﻣﻰ ﺳﻮزوﻧﻪ
ﻫﺮ ﻋﺸﻘﻰ ﺗﻤﻮم ﻣﻴﺸﻪ و ﻣﻰ ﮔﺬره وﻟﻰ ﺧﺎﻃﺮه اش ﺗﺎ اﺑﺪ ﻣﻰ ﻣﻮﻧﻪ
ﮔﺎﻫﻰ وﻗﺘﺎ… ﻳﻪ ﺟﻮری ﺑﺎرون ﻣﻴﺎد ﻛﻪ روح از ﺗﻦ دﻧﻴﺎ ﺑﻴﺮون ﻣﻴﺮه
ﻳﻜﻰ ﭼﺘﺮ ﺷﺎدﻳﺸﻮ وا ﻣﻰ ﻛﻨﻪ
ﻳﻜﻰ ﭘﺸﺖ ﻳﻪ ﭘﻨﺠﺮه ﻣﻰ ﻣﻴﺮه
ﺗﻮو ﻫﺮ ﺟﺎی دﻧﻴﺎ
ﻳﻪ ﻋﺎﺷﻖ داره ﺑﺎ ﮔﺮﻳﻪ ﺗﻮو ﺑﺎرون ﻗﺪم ﻣﻴﺰﻧﻪ
ﺧﻴﺎﺑﻮﻧﺎ اﻳﻦ ﻗﺼﻪ رو ﻣﻰ دوﻧﻦ
رﺳﻴﺪن ﺳﺮﻏﺎز دل ﻛﻨﺪﻧﻪ
ﻫﻨﻮز ﺗﻨﻬﺎﻳﻰ ﺳﻬﻢ ﻫﺮ ﻋﺎﺷﻘﻪ
ﭼﻪ ﻗﺎﻧﻮن ﺗﻠﺨﻰ داره زﻧﺪﮔﻰ
ﺑﺎ ﻳﻪ ﺑﺎﻏﻰ ﻛﻪ ﻋﺎﺷﻖ ﻏﻨﭽﻪ ﻫﺎﺳﺖ
ﭼﻪ ﺟﻮری ﻣﻰ ﺧﻮای از زﻣﺴﺘﻮن ﺑﮕﻰ