خیابونای این شهر دودی، به یادشونه که تو نبودی
ببینی مردم اما به هیشکی هیچی نگفتماون خنده های دوست داشتنی تو، اون صورت ماهِ خواستنی تو
از یاد نبردم اما به هیشکی هیچی نگفتمبگو مگه با تموم قلبم دوست نداشتم
بگو واسه تو برای این عشق چی کم گذاشتم
تنها شدن نه، زخمی که خوردم درد کمی نیست
عشقم غلط بود بزرگتر از این دیگه غمی نیستقرار دنیا، رسم زمونه به انتظاره، به بی وفایی
ولی من و تو قرارمون بود با هم بمونیم حالا کجایی
