ای ﺧﻨﺪه ی ﺗﻮ دورﺗﺮﻳﻦ ﺧﺎﻃﺮه ی ﻣﻦ
دﻳﺪار ﺗﻮ ﻧﺎﻳﺎب ﺗﺮﻳﻦ ﻣﻨﻈﺮه ی ﻣﻦ
ای دوری ﺗﻮ ﻧﻴﻤﻪ ی ﺗﺎرﻳﮏ ﺟﻬﺎﻧﻢ
دﻟﻨﺘﮕﻰ ﺗﻮ آﺗﺶ اﻓﺘﺎده ﺑﻪ ﺟﺎﻧﻢ
ﺑﮕﺬار ﻛﻪ ﻣﻦ ﺗﺸﻨﻪ ی درﻳﺎی ﺗﻮ ﺑﺎﺷﻢ ﻣﺠﻨﻮن ﺗﻮ و دﻳﺪه ی ﺷﻴﺪای ﺗﻮ ﺑﺎﺷﻢ
ﺑﮕﺬار ﭘﺲ از اﻳﻦ ﻫﻤﻪ دﻟﺘﻨﮕﻰ و دوری ﭼﻮن آﻳﻨﻪ درﺣﺎل ﺗﻤﺎﺷﺎی ﺗﻮ ﺑﺎﺷﻢ
زﻳﺒﺎﻳﻰ اﻳﻦ ﻗﺼﻪ از آﻏﺎز ﺗﻮ ﺑﻮدی
ﻣﻦ ﺧﺎک ﻧﺸﻴﻦ ﺑﻮدم و ﭘﺮواز ﺗﻮ ﺑﻮدی
ﻋﺸﻖ آﻣﺪ و آﻣﺎده ی رﻧﺞ ﺳﻔﺮم ﻛﺮد
ﻫﺮ ﺳﻮ ﻛﻪ دوﻳﺪم ﺑﻪ ﺗﻮ ﻧﺰدﻳﮏ ﺗﺮم ﻛﺮد
ﺑﮕﺬار ﻛﻪ ﻣﻦ ﺗﺸﻨﻪ ی درﻳﺎی ﺗﻮ ﺑﺎﺷﻢ ﻣﺠﻨﻮن ﺗﻮ و دﻳﺪه ی ﺷﻴﺪای ﺗﻮ ﺑﺎﺷﻢ
ﺑﮕﺬار ﭘﺲ از اﻳﻦ ﻫﻤﻪ دﻟﺘﻨﮕﻰ و دوری ﭼﻮن آﻳﻨﻪ درﺣﺎل ﺗﻤﺎﺷﺎی ﺗﻮ ﺑﺎﺷﻢ
