ﻧﻤﻴﺪوﻧﻢ ﭼﺮا ﻫﻨﻮز ﺗﻮی دﻳﻮوﻧﻪ رو اﻳﻦ ﻫﻤﻪ دوﺳﺖ دارم
واﺳﻪ ﺗﻮ از ﻫﺮﭼﻰ ﺑﻮد ﻛﻨﺪم از ﻛﻞ دوﺳﺘﺎﻣﻢ
ﺑﻰ ﻣﻌﺮﻓﺖ ﺳﺮ ﭼﺸﺎت ﻳﻪ روزی ﻣﻦ اون ﻫﻤﻪ ﺳﻮﺧﺖ دادم
ﻫﻤﻪ دﻳﺪن ﻫﻤﻪ ﻣﻴﮕﻦ ﺑﻬﺘﺮ از ﺗﻮ اون ﻫﻤﻪ ﺑﻮد واﺳﻢ
ﺗﻮ ﻛﻪ ﻧﺒﻮدی ﺷﺒﻴﻪ ﺣﺮﻓﺎت ﺑﺪﻳﺎت ﺷﺪه دﻟﻴﻞ اﺷﻜﺎت
ﺑﮕﻮ از اون ﻫﻤﻪ آدم دورت ﻛﻰ اﻟﺎن ﺷﺪه ﺷﺮﻳﮏ زﺧﻤﺎت
ﻣﻦ ﺑﻮدم ﻛﻪ ﻫﻮاﺗﻮ داﺷﺘﻢ آره ﻫﻤﻴﺸﻪ ﻫﺮﺟﺎ
ﺗﻮ ﻛﻰ ﺑﻮدی ﻳﺎدت رﻓﺖ
ﭼﺠﻮری ﻫﻮاﻳﻰ ﺷﺪی ﻛﻪ ﺗﻤﻮم ﺣﻮاﺳﺖ رﻓﺖ
ﺷﺒﺎ ﻛﻪ دﻟﺖ ﻣﻴﮕﺮﻓﺖ ﺑﺎ ﺻﺪای ﻛﻰ ﺧﻮاﺑﺖ رﻓﺖ
واﺳﺖ زدم از ﻫﻤﻪ آدﻣﺎ اﻣﺎ ﺗﻮ ﻳﺎدت رﻓﺖ
ﻗﻮﻟﺘﻮ ﻳﺎدت رﻓﺖ
ﭼﺠﻮری ﻫﻮاﻳﻰ ﺷﺪی ﻛﻪ ﺗﻤﻮم ﺣﻮاﺳﺖ رﻓﺖ
ﺷﺒﺎ ﻛﻪ دﻟﺖ ﻣﻴﮕﺮﻓﺖ ﺑﺎ ﺻﺪای ﻛﻰ ﺧﻮاﺑﺖ رﻓﺖ
واﺳﺖ زدم از ﻫﻤﻪ آدﻣﺎ اﻣﺎ ﺗﻮ ﻳﺎدت رﻓﺖ
ﻣﻘﺼﺮ ﻣﻨﻢ ﻳﻪ ﺟﻮری ﻣﺤﻜﻢ ﻛﻨﺎرت واﻳﺴﺘﺎدم ﻛﻪ ﺧﻮدم ﺑﺸﻜﻨﻢ
ﻣﻨﻮ رﺳﻮﻧﺪی ﺑﻪ ﺟﺎﻳﻰ ﻛﻪ ﻗﺒﻞ رﻓﺘﻨﺖ ﺧﻮدم ﺑﮕﺬرم
ﻫﻤﻪ اﻳﻨﺎرو ﻣﻴﮕﻢ ﭼﻮن ﺧﻮدم ﻣﻴﺪوﻧﻢ ﻣﻘﺼﺮ ﻣﻨﻢ
ﺣﺎﻟﺎ دﻳﮕﻪ ﭘﺮ از ادﻋﺎﺳﺖ
اوﻧﻰ ﻛﻪ ﺧﺎﻟﻴﻪ از اﻋﺘﻤﺎد ﺑﻪ ﻧﻔﺲ ﺑﻮدو ﭘﺮ از اﻟﺘﻤﺎس
ﻳﻪ روزی ﻣﻴﻔﻬﻤﻰ ﺑﺎ ﺑﻌﻀﻴﺎ ﺑﻮدن ﭼﻘﺪ اﺷﺘﺒﺎه ﺳﺖ
وﻟﻰ دﻳﮕﻪ ﻓﺮﺻﺖ دوﺑﺎره ﻧﻤﻴﺪم ﺑﻬﺖ ﻛﻪ ﺑﺸﻢ ﭘﻠﻪ ﺑﺎز
ﺗﻮ ﻛﻰ ﺑﻮدی ﻳﺎدت رﻓﺖ
ﭼﺠﻮری ﻫﻮاﻳﻰ ﺷﺪی ﻛﻪ ﺗﻤﻮم ﺣﻮاﺳﺖ رﻓﺖ
ﺷﺒﺎ ﻛﻪ دﻟﺖ ﻣﻴﮕﺮﻓﺖ ﺑﺎ ﺻﺪای ﻛﻰ ﺧﻮاﺑﺖ رﻓﺖ
واﺳﺖ زدم از ﻫﻤﻪ آدﻣﺎ اﻣﺎ ﺗﻮ ﻳﺎدت رﻓﺖ
ﻗﻮﻟﺘﻮ ﻳﺎدت رﻓﺖ
ﭼﺠﻮری ﻫﻮاﻳﻰ ﺷﺪی ﻛﻪ ﺗﻤﻮم ﺣﻮاﺳﺖ رﻓﺖ
ﺷﺒﺎ ﻛﻪ دﻟﺖ ﻣﻴﮕﺮﻓﺖ ﺑﺎ ﺻﺪای ﻛﻰ ﺧﻮاﺑﺖ رﻓﺖ
واﺳﺖ زدم از ﻫﻤﻪ آدﻣﺎ اﻣﺎ ﺗﻮ ﻳﺎدت رﻓﺖ
ﺗﻮ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺮی ﺑﺒﻴﻨﻰ روزای ﺑﻌﺪ ﻣﻨﻮ
آرزوت ﺷﻪ دوﺑﺎره ﺑﮕﻴﺮی دﺳﺖ ﻣﻨﻮ
ﻫﺮﺷﺐ ﺑﺸﻴﻨﻰ ﺑﺒﻴﻨﻰ ﺑﺎ ﮔﺮﻳﻪ ﻋﻜﺲ ﻣﻨﻮ
ﺗﻮ ﻛﻰ ﺑﻮدی ﻳﺎدت رﻓﺖ
ﭼﺠﻮری ﻫﻮاﻳﻰ ﺷﺪی ﻛﻪ ﺗﻤﻮم ﺣﻮاﺳﺖ رﻓﺖ
ﺷﺒﺎ ﻛﻪ دﻟﺖ ﻣﻴﮕﺮﻓﺖ ﺑﺎ ﺻﺪای ﻛﻰ ﺧﻮاﺑﺖ رﻓﺖ
واﺳﺖ زدم از ﻫﻤﻪ آدﻣﺎ اﻣﺎ ﺗﻮ ﻳﺎدت رﻓﺖ
ﻗﻮﻟﺘﻮ ﻳﺎدت رﻓﺖ
ﭼﺠﻮری ﻫﻮاﻳﻰ ﺷﺪی ﻛﻪ ﺗﻤﻮم ﺣﻮاﺳﺖ رﻓﺖ
ﺷﺒﺎ ﻛﻪ دﻟﺖ ﻣﻴﮕﺮﻓﺖ ﺑﺎ ﺻﺪای ﻛﻰ ﺧﻮاﺑﺖ رﻓﺖ
واﺳﺖ زدم از ﻫﻤﻪ آدﻣﺎ اﻣﺎ ﺗﻮ ﻳﺎدت رﻓﺖ
