ﻧﭙﺮس در ﻫﻮای ﺗﻮ
ﻛﺪام ﻟﺤﻈﻪ ﮔﻢ ﺷﺪم
ﻫﻤﺎن ﻫﻤﺎن زﻣﺎن ﻛﻪ رﻓﺘﻰﻣﻦ از ﺷﺮوع ﻣﺎﺟﺮا
ﺑﻪ اﻧﺘﻬﺎ رﺳﻴﺪه ام
ﻧﺸﺎن ﺑﻪ آن ﻧﺸﺎن ﻛﻪ رﻓﺘﻰﭘﺲ از ﺗﻮ ﺧﺎﻧﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﻧﺸﺪ
ﻫﻮاﻳﻢ ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻪ ﻧﺸﺪ
ﺟﻨﻮن ﻣﺮا ﻧﺪﻳﺪه ﮔﺮﻓﺘﻰدر آن ﻏﺮوب ﺳﺮد ﺧﺰان
ﺗﻮ را ﺻﺪا زدم ﻛﻪ ﺑﻤﺎن
وﻟﻰ ﺗﻮ ﻧﺎﺷﻨﻴﺪه ﮔﺮﻓﺘﻰ
ﺑﻪ ﻳﮏ ﻧﮕﺎه آﺷﻨﺎ
ﺗﻤﺎم ﻫﺴﺘﻰ ﻣﺮا
ﮔﺮه زدی ﺑﻪ ﺗﺎر و ﭘﻮدتدر اﻧﺘﻬﺎی ﻛﻮﭼﻪ ﻫﺎ
دو ﺳﺎﻳﻪ ﻣﻰ رﺳﺪ ﺑﻪ ﻫﻢ
ﻳﻜﻰ ﻣﻨﻢ ﻳﻜﻰ ﻧﺒﻮدت
ﭘﺲ از ﺗﻮ ﺧﺎﻧﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﻧﺸﺪ
ﻫﻮاﻳﻢ ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻪ ﻧﺸﺪ
ﺟﻨﻮن ﻣﺮا ﻧﺪﻳﺪه ﮔﺮﻓﺘﻰدر آن ﻏﺮوب ﺳﺮد ﺧﺰان
ﺗﻮ را ﺻﺪا زدم ﻛﻪ ﺑﻤﺎن
وﻟﻰ ﺗﻮ ﻧﺎﺷﻨﻴﺪه ﮔﺮﻓﺘﻰ
