درمان کچلی مرغ مینا: علت آن چیست؟

آیا هیچ اطلاعاتی از دوره کچلی مرغ مینا دارید؟ اگر در حال حاضر درگیر پرریزی مرغ مینا خود هستید و به فکر درمان افتاده‌اید در ادامه مراحل درمان کچلی مرغ مینا را شرح داده‌ایم.

در ابتدا باید بدانید که هر مرغ مینایی در طول زندگی خود با دوره‌هایی به نام تولک یا پرریزی مواجه می‌شود. در این دوره، پرهای این پرندگان یا سایر پرندگان زینتی به‌صورت کامل یا ناقص می‌ریزند و پرهای جدید جایگزین آن‌ها می‌گردند.

این فرایند باعث می‌شود پرنده انرژی و توانایی خود را بازیابد و برای جفت‌گیری و تولیدمثل آماده شود. همچنین، پرهای تازه و شاداب جایگزین پرهای قدیمی می‌شوند که برای ادامه زندگی سالم و پرتحرک مرغ مینا اهمیت دارد.

پرریزی مرغ مینا

اگرچه دوره تولک مزایای خاص خود را دارد، طبیعی است که صاحبان مرغ مینا باید صبور باشند تا پرنده‌شان انرژی از دست رفته را باز یابد.

ممکن است این سؤال پیش بیاید که دوره تولک چه زمانی شروع و چه زمانی پایان می‌یابد؟ در پاسخ باید گفت که معمولاً مرغ مینا در اواسط تابستان یا اوایل پاییز وارد این دوره می‌شود و شرایط آب‌وهوایی نقش مهمی در این روند دارد. هرچند به‌ندرت، امکان شروع این دوره در فصول دیگر نیز وجود دارد، اما معمولاً در تابستان و پاییز باید انتظار آن را داشت.

این دوره حتی ممکن است تا اواسط زمستان ادامه داشته باشد و به وضعیت بدنی و محیط زندگی مرغ مینا بستگی دارد. در هر دوره تولک، پرهای سر، گردن و بخش‌های مختلف بدن مرغ مینا ریزش می‌کند و سپس پرهای جدید به‌آرامی شروع به رشد می‌کنند.

در این دوره، صاحبان پرندگان باید توجه ویژه‌ای به تغذیه آن‌ها داشته باشند و از غذاهایی مانند پروتئین‌های میلورم و پلت‌های مخصوص مرغ مینا استفاده کنند.

علل کچلی در مرغ مینا و روش‌های درمان

اگر کچلی مرغ مینا به دلیل دوره تولک باشد، این مشکل پس از مدتی برطرف می‌شود. اما باید توجه داشت که عوامل دیگری نیز می‌توانند باعث کچلی دائمی یا طولانی‌مدت شوند که در این صورت نیاز به مراقبت بیشتری دارند.

تأثیر قارچ بر کچلی مرغ مینا

یکی از دلایل اصلی کچلی در مرغ مینا می‌تواند عفونت‌های قارچی باشد. اگر مرغ مینا وارد دوره تولک نشده و علائم دیگری را نشان می‌دهد، باید احتمال وجود برخی از بیماری‌ها را در نظر بگیرید.

کچلی ناشی از قارچ معمولاً در ناحیه سروگردن پرنده مشاهده می‌شود. خارش شدید در سر یکی از علائم بارز وجود قارچ است. اگر متوجه شدید که مرغ مینا به طور مداوم سر خود را می‌خاراند و این کار باعث ناراحتی او می‌شود، باید سایر نشانه‌ها را نیز بررسی کنید.

این خارش ممکن است منجر به قرمزی و التهاب در ناحیه سروگردن شود که در نهایت می‌تواند به ریزش بیشتر پرها منجر گردد. مراجعه سریع به دامپزشک یا مراکز تخصصی پرندگان زینتی می‌تواند به جلوگیری از تشدید مشکل کمک کند.

متأسفانه، برخی افراد به‌اشتباه فکر می‌کنند که عفونت قارچی در مرغ مینا به‌خودی‌خود درمان می‌شود، درحالی‌که این بیماری می‌تواند در کوتاه‌مدت مشکلات بیشتری برای پرنده ایجاد کند. دامپزشک با استفاده از داروهای خاص عفونت قارچی را درمان می‌نماید.

شپش‌ها و انگل‌های پوستی

یکی دیگر از علل شایع کچلی در مرغ مینا شپش‌ها و انگل‌های پوستی هستند. ممکن است پرنده شما به این مشکلات مبتلا شده باشد و شما متوجه نشده باشید.

شپش‌ها، مایت‌ها و انگل‌های پوستی همواره در کمین مرغ مینا و سایر پرندگان زینتی هستند و باید با مراقبت‌های مناسب، محیط زندگی پرنده را از وجود این انگل‌ها پاک نگه دارید. در غیر این صورت، کچلی در سایر نقاط بدن مرغ مینا نیز ممکن است رخ دهد.

در این شرایط، ممکن است بتوانید حشرات کوچک را در میان پرهای پرنده مشاهده کنید. برخی از این انگل‌ها با چشم غیرمسلح قابل رویت هستند، اما برخی دیگر به‌قدری کوچک‌اند که به‌راحتی دیده نمی‌شوند.

متخصصان پرندگان زینتی می‌توانند با تجویز داروها و ارائه راهنمایی‌های لازم، به درمان این مشکل کمک کنند و پرنده شما را به شرایط طبیعی بازگردانند.

برای جلوگیری از این مشکلات، لازم است پرنده را به طور منظم با آب ولرم شستشو دهید و محیط زندگی او را چندین بار در هفته کاملاً تمیز کنید تا عاری از هر گونه انگل و قارچ باشد.

عدم توجه به این نکات می‌تواند به انگل‌ها و قارچ‌ها فرصت رشد داده و علاوه بر کچلی، مشکلات جدی‌تری را برای مرغ مینا به همراه داشته باشد.

محیط‌های استرس‌زا

ممکن است اثرات قرارگیری مرغ مینا در محیط‌های استرس‌زا را دست‌کم بگیرید، اما بدون شک استرس می‌تواند مشکلات جدی برای پرنده ایجاد کند که کچلی یکی از شایع‌ترین آن‌هاست.

در این شرایط، نه‌تنها پرهای سروگردن، بلکه پرهای تمام بدن مرغ مینا ممکن است شروع به ریزش کند. تا زمانی که محیط زندگی پرنده بهبود نیابد، نمی‌توان انتظار داشت که این مشکل به طور کامل برطرف شود. درمان این وضعیت ممکن است مدتی طول بکشد و نیاز به صبر و تحمل شما دارد.

عواملی مانند رفت‌وآمد زیاد می‌تواند استرس پرنده را افزایش دهد؛ بنابراین، قفس و محل زندگی مرغ مینا را در محلی قرار دهید که تردد در آن کم باشد.

همچنین از ضربه زدن بی‌دلیل به قفس پرنده خودداری کنید، زیرا این کار می‌تواند تنش و اضطراب پرنده را افزایش دهد. بهتر است قفس را دور از دسترس کودکان قرار دهید تا از وارد آمدن ضربه‌های ناخواسته به آن جلوگیری شود.

اگر پرنده از قفس خارج شود و شروع به دویدن یا پرواز کند، بهتر است با آرامش او را دنبال کنید و در فرصت مناسب او را به قفس بازگردانید. دنبال کردن بیش از حد مرغ مینا نیز می‌تواند یکی از دلایل کچلی باشد.

کنترل صداها

برای جلوگیری از بروز کچلی در مرغ مینا، ضروری است محیطی آرام و دور از سروصدا برای او فراهم کنید. این محیط باید به دور از منابع صدای ناهنجار مانند صدای بوق ماشین یا صدای سگ باشد.

البته حساسیت به صداها و حرکات تا حدی به نوع، سن، و نژاد مرغ مینا بستگی دارد؛ برخی از آن‌ها نسبت به این عوامل حساسیت بیشتری دارند.

تأثیر دود و آلاینده‌های سمی

هر محیطی که در آن دود و آلاینده‌های سمی وجود داشته باشد، احتمال بروز کچلی در مرغ مینا را افزایش می‌دهد. به‌ویژه، سیگار کشیدن در نزدیکی محل نگهداری و پرورش مرغ مینا به‌شدت توصیه نمی‌شود؛ زیرا باگذشت زمان، این موضوع می‌تواند اثرات مضری بر سلامت پرنده داشته باشد.

بنابراین، مرغ مینا را نباید در کافه‌ها، قهوه‌خانه‌ها یا هر محیط دیگری که در آن دود سیگار و قلیان وجود دارد، نگهداری کنید. مرغ مینا در تمام مراحل زندگی خود باید هوای پاک و تازه استنشاق کند تا بتواند بدن سالمی داشته باشد و از ریزش پرها جلوگیری شود.

سوءتغذیه و مصرف مواد غذایی نامناسب

مصرف هر یک از مواد معدنی، پروتئین‌ها و ویتامین‌های لازم برای مرغ مینا ضروری است. میزان هر یک از این مواد و نوع دقیق آن‌ها باید با توجه به نوع و نژاد مرغ مینا توسط دامپزشک تعیین شود.

متأسفانه، بسیاری از پرورش‌دهندگان پرندگان زینتی تنها به تغذیه مرغ مینا با گندم یا پلت‌های غیراستاندارد اکتفا می‌کنند که این مواد غذایی نمی‌تواند تمامی نیازهای غذایی پرنده را تأمین کند.

مرغ مینا در صورت دریافت ناکافی ویتامین‌هایی مانند A، E، D، پروتئین‌ها و کلسیم به‌سرعت دچار مشکلات تغذیه‌ای می‌شود. همچنین، مصرف بیش از حد آهن و ویتامین C می‌تواند مشکلاتی برای سلامتی پرنده ایجاد کند.

غذاهای غیراستاندارد و نامرغوب موجود در بازار، معمولاً حاوی مقادیر بالایی از آهن و ویتامین C هستند که می‌تواند به کچلی مرغ مینا منجر شود.

این نوع کچلی در مراحل ابتدایی قابل‌مشاهده نیست؛ بلکه ابتدا باعث چرب شدن کبد پرنده می‌شود و چرب شدن کبد نیز یکی از عوامل اصلی بروز کچلی در پرندگان است.

خشکی پوست و ایجاد شوره

در واقع خشکی پوست می‌تواند به ایجاد شوره در ناحیه سروگردن مرغ مینا منجر شود و در نتیجه، کچلی این پرنده را به دنبال داشته باشد.

دلایلی که باعث خشکی پوست مرغ مینا می‌شوند شامل: تغذیه نامناسب، کمبود ویتامین‌های ضروری بدن و نگهداری پرنده در محیط‌های خشک است.

اگرچه حمام بردن منظم مرغ مینا به‌سلامت و جلوگیری از مشکلاتی مانند انگل کمک می‌کند، اما باید از زیاده‌روی در این کار پرهیز کرد؛ چرا که می‌تواند خود عاملی برای ایجاد شوره شود.

یکی از نشانه‌های خشکی پوست، علاوه بر شوره، خارش شدید است. در این شرایط، پرنده اغلب بی‌قرار بوده و ممکن است خود را به اطراف قفس یا دیوار بکوبد.

این وضعیت می‌تواند منجر به التهاب و قرمزی پوست شود و در نهایت به ریزش پرهای پرنده بینجامد. به صاحبان مرغ مینا توصیه می‌شود که سطح رطوبت محیط را افزایش دهند تا پرنده در شرایط بهتری قرار گیرد.