ﻳﻪ ﻏﻢ ﺑﻰ ﺳﺮوﺗﻪ ﺑﺎز اوﻣﺪه ﺗﻮ ﺳﻴﻨﻪ ی ﻣﻦ
ﻳﻪ ﺷﺐ ﺳﺎﻛﺖ و ﺳﺮد ﺧﻴﻤﻪ زده ﺗﻮ ﺳﻴﻨﻪ ی ﻣﻦ
دوﺑﺎره ﻋﻄﺮت ﻣﻴﭙﻴﭽﻪ ﺗﻮی ﺧﻮﻧﻪ دوﺑﺎره ﺗﻨﮕﻪ دل دﻳﻮوﻧﻪ ﻛﻰ ﻏﻤﻤﻮ ﻣﻴﺪوﻧﻪ
ﻣﻨﻮ ﺗﻮ اﻧﮕﺎر اﺳﻴﺮ ﻃﻠﺴﻤﻴﻢ
ﻣﻨﻮ ﺗﻮ ﻳﮏ روح ﺗﻮ دوﺗﺎ ﺟﺴﻤﻴﻢ
ﻋﺎﺷﻘﺎی ﺑﻰ اﺳﻤﻴﻢ
ﻳﻪ روزی ﺑﺎ ﺗﻮ ﺳﺘﺎره رو ﭼﻴﺪم
ﺣﺎﻟﺎ ﺑﻪ آﺧﺮ ﻗﺼﻪ رﺳﻴﺪم
ﻣﮕﻪ ﺗﻮ دﻧﻴﺎ ﭼﻘﺪر ﻏﻢ و ﻏﺼﺴﺖ
ﻫﺮ ﭼﻴﻪ ﻣﻦ دﻳﺪم
ﻣﻨﻮ ﺗﻮ ﺗﻘﺪﻳﺮو ﺳﺎده ﮔﺮﻓﺘﻴﻢ ﭼﺸﺎرو ﺑﺴﺘﻴﻢ رﻓﺘﻴﻤﻮ رﻓﺘﻴﻢ
ﻣﺜﻞ ﺳﻴﺐ رو ﺷﺎﺧﻪ ی ﺧﺸﻜﻴﻢ دﻳﮕﻪ ﻧﻤﻴﻔﺘﻴﻢ
دوﺑﺎره ﺧﻴﺮه ﻣﻴﺸﻢ ﺑﻪ ﻛﻮﭼﻪ ی ﻟﺨﺖ ﺑﻪ ﺗﻴﺮ ﭼﺮاغ
دوﺑﺎره زل ﻣﻴﺰﻧﻢ ﺑﺎ ﺗﺐ ﺗﻮ ﺑﻪ ﺳﻘﻒ اﺗﺎق
ﻫﻤﻪ ی دﻧﻴﺎم دﻳﮕﻪ ﻟﺐ ﻣﺮزه
ﻧﮕﺎﻫﺖ دﻳﮕﻪ ﻧﻤﻰ ارزه ﻣﺜﻞ ﻋﻠﻒ ﻫﺮزه
ﺗﻮرو ﻛﺸﻴﺪم رو ﺷﺐ ﺳﻴﺎﻫﻮ ﭼﺸﺎﺗﻮ دﻳﺪم رو ﺻﻮرت ﻣﺎﻫﻮ
دوﺳﺖ دارم اﺷﺘﺒﺎﻫﻮ
ﻳﻪ روزی ﺑﺎ ﺗﻮ ﺳﺘﺎره رو ﭼﻴﺪم
ﺣﺎﻟﺎ ﺑﻪ آﺧﺮ ﻗﺼﻪ رﺳﻴﺪم
ﻣﮕﻪ ﺗﻮ دﻧﻴﺎ ﭼﻘﺪر ﻏﻢ و ﻏﺼﺴﺖ
ﻫﺮ ﭼﻴﻪ ﻣﻦ دﻳﺪم
ﻣﻨﻮ ﺗﻮ ﺗﻘﺪﻳﺮو ﺳﺎده ﮔﺮﻓﺘﻴﻢ ﭼﺸﺎرو ﺑﺴﺘﻴﻢ رﻓﺘﻴﻤﻮ رﻓﺘﻴﻢ
ﻣﺜﻞ ﺳﻴﺐ رو ﺷﺎﺧﻪ ی ﺧﺸﻜﻴﻢ دﻳﮕﻪ ﻧﻤﻴﻔﺘﻴﻢ
