بوزقورد چیست؟ (افسانه گرگ خاکستری)
بوزقورد چیست؟ آشنایی با افسانه بوزقورد یا گرگ خاکستری
آیا میدانید بوزقورد چیست؟ افسانه بوزقورد یا گرگ خاکستری از افسانههای کهن مردمان ترک است و ریشه هزاروپانصد ساله دارد.
این افسانه در حدود یکصدونودویک سال بهعنوان ایدئولوژی رسمی امپراطوری گؤک ترک یا ترکان آسمانی بود و از دریای چین تا دریای سیاه به شکلهای مختلف سینهبهسینه نقل میشده و توسط پیکرتراشان بهصورت تندیسهای مختلف تراشیده و در شهرهای مختلف نصب می گردید.
براساس این افسانه روزی دشمنان به سرزمین ترکان حمله کرده و ترکان در مقام دفاع تا آخرین نفر شجاعانه جنگیده و کشته شدند.
افسانه بوزقورد
آخرین بازمانده زخمی این جنگ مهیب پسرکی بود که توسط مادهگرگی به نام آچینا یا آسنا از مهلکه نجات داده میشود. طبق افسانه بر روی زمین غیر از آن پسرک ترکی نمانده بود.
پس از چندی نسل جدید ترک از وصلت پسرک ترک با گرگ پا به عرصه هستی میگذارد و در نسلهای بعدی آنها عاقبت امپراطوری عظیم گوک ترک، ترکهای آبی و یا همان ترکان آسمانی را از دریای چین تا دریای سیاه بنا مینهند.
طبق نوشته تونک تین سرزمین قبایل ترکان آسمانی توسط همسایه بالای (هسیهای) دریاچه ایستی گؤل در آسیای میانه نابود شد.
در آن دوران زنان و مردان همگی قتلعام شدند و تنها یک فرزند دهساله از آنان باقی ماند. نخواستند او را بکشند ولی دست و پاهایش را قطع کرده و به مرداب بزرگی انداختند.
مادهگرگی در آنجا برای پسرک گوشت میآورد و مانع مرگ او میشود. بعد از مدتی پسرک با گرگ وصلت کرده و گرگ باردار میگردد.
فرزندان گرگ
گرگ تا دریای مغرب میرود و بر فراز کوه میایستد. این کوه در شمال غربی سرزمین کائوچو نیک قرار دارد. در آنجا غاری بود و در آن طرف غار سرزمینی سرسبز وجود داشت، مساحت این سرزمین بیش از 200 کیلومتر بود. گرگ در اینجا ده فرزند پسر به دنیا آورد، آنها بعد از بزرگ شدن در خارج منطقه سکونت خود ازدواج کرده و زنانشان باردار می شدند.
این فرزندان قبایلی را به وجود آوردند و نسل خود را گسترش داده و زیاد شدند. بعد از اینکه چند نسل از آنها گذشت از غار بیرون آمدند و به ژوانها پیوستند. بر طبق برخی منابع روزی که بیرون آمدند؛ چون مصادف با اول ماه حمل (فروردین) بود آن را عید ارکنکون یا نوروز نامیدند.
آنچه از افسانهها مشخص بوده این است که در طی قرون و اعصار گذشته بوزقورد بهعنوان سمبل الهی نگهدار ترکان و راهنمای آنان تلقی گردیده و در مواردی که میخواست از یک ترک اصیل و باغیرت و خالص مثالی بزنند او را به بوزقورد تشبیه میکردند.
در نظر ترکان بوزقورد فرشتهای از فرشتگان الهی بود که جهت پایندگی نسل ترکان شکل بوزقورد بر ترکان ظاهر شده بود. به نظر میرسد بعدها بوزقورد به یک درجه ارتشی تبدیل شده و به کسانی که در راه بنای ملت ترک فداکاریهای شایان میکردند عطا میشده.
البته غیر از درجه بوزقورد یک درجه بزرگتری نیز در میان درجات نظامی و اداری ترکان باستان دیده میشود که از همین واژه قورد گرفته شده و به آن آلپاگوت میگویند. این واژه به شکلهای مختلف از قبیل آلپاغوت و آلپاقوت نیز بکار رفته است.
