قرص ریسپریدون برای چیست؟ (عوارض جانبی + نظرات مردم)
نحوه مصرف قرص ریسپریدون چگونه است؟ کاربردهای آن + عوارض جانبی
قرص ریسپریدون هم به‌عنوان یک داروی ژنریک ( دارویی که توسط هر شرکتی، تولید و عرضه می‌شود) و هم به‌عنوان داروی تجاری (داروهایی که فقط توسط شرکت‌های دارویی خاصی تولید می‌شوند) با نام Risperdal در بازار موجود است. این قرص بیشتر برای درمان اسکیزوفرنی، اختلال دوقطبی نوع I و اختلال اوتیسم استفاده می‌شود. در این مقاله به معرفی این قرص، موارد مصرف و عوارض جانبی آن می‌پردازیم.
ریسپریدون چیست؟
ریسپریدون (Risperidone) یک داروی تجویزی است. این دارو به صورت قرص خوراکی، قرص باز شونده در دهان و محلول خوراکی عرضه می‌شود. همچنین امکان تزریق آن نیز وجود دارد. همان‌طور که در تیتر بالا اشاره شد، قرص خوراکی ریسپریدون با نام تجاری داروی ریسپردال و همچنین به‌عنوان یک داروی ژنریک موجود است. داروهای ژنریک معمولاً قیمت کمتری نسبت به نسخه تجاری دارند.
ریسپریدون چگونه کار می کند؟
ریسپریدون به دسته‌ای از داروها به نام آنتی سایکوتیک‌های آتیپیک تعلق دارد و بر مقدار نوروترانسمیترها (انتقال دهنده‌های عصبی مغز) تأثیر گذاشته و میزان آن‌ها را متعادل می‌کند.
قرص ریسپریدون برای چیست؟
ریسپریدون برای درمان علائم چندین بیماری روان‌پزشکی کاربرد دارد، از جمله:
اسکیزوفرنی
اسکیزوفرنی یک اختلال سلامت روان است؛ که باعث تغییر در تفکر یا ادراک می‌شود. افراد مبتلا به این بیماری ممکن است توهم (چیزهایی را ببینند یا بشنوند) یا هذیان داشته باشند (باورهای نادرست در مورد واقعیت). یکی از داروهای اصلی برای درمان اسکیزوفرنی، ریسپریدون
اختلال دوقطبی نوع I
افراد مبتلا به اختلال دوقطبی دوره‌های خلقی (شیدایی-افسردگی) شدیدی را تجربه می‌کنند. برای کنترل این اختلال، ریسپریدون ممکن است به تنهایی یا همراه با داروهای لیتیوم یا دیوالپروکس تجویز شود.
اختلال اوتیسم
اوتیسم بر نحوه تعامل با دیگران، یادگیری و برقراری ارتباط تأثیر می‌گذارد. ریسپریدون به‌عنوان بخشی از درمان ترکیبی برای کنترل علائم تحریک‌پذیری این اختلال، مانند: پرخاشگری نسبت به دیگران، افکار صدمه زدن به خود، ابراز شدید ناامیدی یا خشم و تغییرات خلقی استفاده شود. برای آشنایی بیشتر با علائم این اختلال می‌توانید به مقاله بیماری اوتیسم چیست، مراجعه کنید.
قرص ریسپریدون برای کودکان بیش فعال
اگرچه ریسپریدون در ابتدا فقط برای درمان روان‌پریشی تایید شده بود؛ اما استفاده از آن در کودکانی که رفتارهای تهاجمی دارند یا بیش از حد تحریک‌پذیر هستند، مانند: مبتلایان به اوتیسم و بیش فعالی (ADHD)، در دو دهه گذشته به‌طور چشمگیری افزایش یافته است. ریسپریدون می‌تواند کودکان با مشکلات شدید رفتاری را با موفقیت آرام کرده و آن‌ها را قادر می‌سازد تا در مدرسه و خانه عملکرد بهتری داشته باشند.
نحوه مصرف قرص ریسپریدون
ریسپریدون را حتماً با توجه به نسخه پزشک مصرف کرده و از مصرف بیشتر یا کمتر دارو خودداری کنید. دارو را به‌طور منظم مصرف کنید؛ تا اثرات درمانی آن را مشاهده کنید. علاوه بر این، در صورتی که مصرف یک نوبت دارو را فراموش کردید؛ پس از یادآوری بلافاصله دارو را مصرف کنید. همچنین اگر زمان مصرف دوز بعدی دارو رسیده، از دو برابر کردن میزان دارو خودداری کرده و فقط یک دوز دارو را مصرف کنید. قرص ریسپریدون با غذا تداخلی نداشته و می‌توانید آن را قبل یا بعد از غذا مصرف کنید.
آیا قرص ریسپریدون خواب آور است؟
قرص خوراکی ریسپریدون ممکن است باعث خواب‌آلودگی و احساس گیجی شود. خواب‌آلودگی و گیجی ناشی از مصرف ریسپریدون ممکن است، منجر به زمین خوردن، شکستگی استخوان، تصادف و غیره شود. بنابراین اگر بالای 65 سال سن دارید، پس از مصرف دارو مراقب سلامتی خود باشید و از قرار گرفتن در موقعیت‌های پرخطر مانند ارتفاع خودداری کنید.
عوارض جانبی و احتمالی قرص ریسپریدون
مصرف هر ماده دارویی قطعاً عوارضی به همراه دارد. عوارض جانبی و احتمالی ریسپریدون شامل موارد زیر است:
- پارکینسونیسم (مشکل حرکتی)؛
- آکاتیسیا (بی‌قراری بدن)؛
- دیستونی (انقباضات عضلانی)؛
- لرزش (حرکات ریتمیک و غیرقابل کنترل در یک قسمت از بدن)؛
- خواب‌آلودگی و خستگی؛
- سرگیجه؛
- اضطراب؛
- تاری دید؛
- درد یا ناراحتی معده؛
- خشکی دهان؛
- افزایش اشتها یا افزایش وزن؛
- عفونت‌های دستگاه تنفسی و التهاب بینی و گلو.
این عوارض جانبی خفیف بوده و پس از چند روز تا چند هفته از بین می‌روند؛ اما اگر علائم شدیدتر بود یا بیشتر از چند هفته طول کشید، حتماً با پزشک خود در این باره صحبت کنید. داروی ریسپریدون می‌تواند عوارض جانبی جدی‌تری داشته باشد؛ که عبارت‌اند از:
- مرگ ناشی از عفونت و سکته مغزی در افراد مسنِ مبتلا به زوال عقل؛
- سندرم بدخیم نورولپتیک؛
- دیسکینزی دیررس (عدم کنترل روی حرکات صورت، زبان یا سایر قسمت‌های بدن)؛
- هایپرگلیسمی (قند خون بالا)؛
- سطح کلسترول بالا؛
- سطح بالای پرولاکتین خون؛
- هیپوتانسیون ارتواستاتیک (کاهش فشار خون هنگام بلند شدن)؛
- تعداد کم گلبول های سفید خون؛
- مشکل در تفکر، و اختلال در قضاوت و مهارت‌های حرکتی؛
- تشنج؛
- مشکل در بلع؛
- پریاپیسم (نعوظ دردناک که بیش از چهار ساعت طول می‌کشد).
در صورت داشتن هر یک از علائم جدی، مصرف دارو را قطع کرده و سریعاً به پزشک خود مراجعه کنید.
عوارض قطع ناگهانی قرص ریسپریدون
قطع ناگهانی ریسپریدون موجب عود و تشدید بیماری می‌شود؛ بنابراین بدون مشورت با پزشک میزان مصرف داروی خود را کاهش ندهید یا آن را قطع نکنید.
نظرات مردم درباره قرص ریسپریدون
افراد مؤثر بودن داروی ریسپریدون به‌ویژه برای بیش فعالی کودکان را تأیید کرده‌اند. والدین کودکان با اختلال ADHD اذعان داشته‌اند تمرکز کودک‌شان پس از مصرف این دارو بیشتر شده است. با این حال اکثر افراد از افزایش وزن به‌دلیل مصرف این دارو شکایت دارند. افراد با اختلال اسکیزوفرنی نیز اعلام کرده‌اند پس از مصرف ریسپریدون، توهم و هذیان آن‌ها از بین رفته است.
سخن پایانی
قرص ریسپریدون یکی از داروهای معروف برای درمان اختلالات روان‌پزشکی است. حتماً این دارو را با تجویز پزشک مصرف کرده و از قطع ناگهانی دارو خودداری کنید. علاوه بر این، از مصرف خودسرانه دارو برای درمان اختلالات دیگر مانند افسردگی خودداری کنید. همچنین اگر دچار آلرژی هستید یا سابقه سکته مغزی یا بیماری کلیوی دارید، این موضوع را با پزشک خود مطرح کنید.
