ﻣﺘﻦ ﺷﻌﺮ ﮔﻔﺘﮕﻮ ﺑﺎ ﺻﺪای ﻋﻠﻴﺮﺿﺎ ﻗﺮﺑﺎﻧﻰ و ﺳﺮوده ﺣﺴﻴﻦ ﻣﻨﺰوی
از زﻣﺰﻣﻪ دﻟﺘﻨﮕﻴﻢ
از ﻫﻤﻬﻤﻪ ﺑﻴﺰارﻳﻢ
ﻧﻪ ﻃﺎﻗﺖ ﺧﺎﻣﻮﺷﻰ
ﻧﻪ ﺗﺎب ﺳﺨﻦ دارﻳﻢآوار ﭘﺮﻳﺸﺎﻧﻴﺴﺖ
رو ﺳﻮی ﭼﻪ ﺑﮕﺮﻳﺰﻳﻢ
ﻫﻨﮕﺎﻣﻬﻰ ﺣﻴﺮاﻧﻴﺴﺖ
ﺧﻮد را ﺑﻪ ﻛﻪ ﺑﺴﭙﺎرﻳﻢﻣﻦ راه ﺗﻮ را ﺑﺴﺘﻪ
ﺗﻮ راه ﻣﺮا ﺑﺴﺘﻪ
اﻣﻴﺪ رﻫﺎﻳﻰ ﻧﻴﺴﺖ
وﻗﺘﻰ ﻫﻤﻪ دﻳﻮارﻳﻢ
ﻣﻦ راه ﺗﻮ را ﺑﺴﺘﻪ
ﺗﻮ راه ﻣﺮا ﺑﺴﺘﻪ
اﻣﻴﺪ رﻫﺎﻳﻰ ﻧﻴﺴﺖ
وﻗﺘﻰ ﻫﻤﻪ دﻳﻮارﻳﻢﺗﺸﻮﻳﺶ ﻫﺰار آﻳﺎ
وﺳﻮاس ﻫﺰار اﻣﺎ
ﻛﻮرﻳﻢ و ﻧﻤﻴﺒﻴﻨﻴﻢ
ور ﻧﻪ ﻫﻤﻪ ﺑﻴﻤﺎرﻳﻢ
دوران ﺷﻜﻮه ﺑﺎغ
از ﺧﺎﻃﺮ ﻣﺎ رﻓﺘﻪ اﺳﺖ
اﻣﺮوز ﻛﻪ ﺻﻒ در ﺻﻒ
ﺧﺸﻜﻴﺪه و ﺑﻰ ﺑﺎرﻳﻢﻣﻦ راه ﺗﻮ را ﺑﺴﺘﻪ
ﺗﻮ راه ﻣﺮا ﺑﺴﺘﻪ
اﻣﻴﺪ رﻫﺎﻳﻰ ﻧﻴﺴﺖ
وﻗﺘﻰ ﻫﻤﻪ دﻳﻮارﻳﻢ
ﻣﻦ راه ﺗﻮ را ﺑﺴﺘﻪ
ﺗﻮ راه ﻣﺮا ﺑﺴﺘﻪ
اﻣﻴﺪ رﻫﺎﻳﻰ ﻧﻴﺴﺖ
وﻗﺘﻰ ﻫﻤﻪ دﻳﻮارﻳﻢ