
حتما دوست دارید بدانید که جومونگ کیست؟ او در دوران زندگیاش با چه مسائلی رو به شده. در واقع جومونگ، دانگ میونگ سئونگ وانگ یا چومو، معروف به پسامرگ چومو، بنیانگذار پادشاهی گوگوریو در سال ۳۷ قبل از میلاد بوده است.
وی که با نام جومونگ نیز شناخته میشد، ابتدا بهعنوان یک کماندار عالی به نام چومو در بویو، تاریخنگاری خود را آغاز کرد. در ادبیات چینی، از جمله کتابهای تاریخی نوشته شده توسط چی شمالی و تانگ، از او معمولاً با نام جومونگ یاد میکردند.
نامهای دیگر جومونگ
در طی دورانی قبل از جمعآوری سامگوک ساگی در سال ۱۱۴۵، عنوان چومو به دانگمیونگ قوی تغییر کرد که به معنای واقعی کلمه به پادشاه قوی و درخشان شرق ترجمه میشد.
علاوه بر این، نامهای دیگری همچون چومونگ، جونگمو، ناکامو یا تومو نیز به او نسبت داده میشد. در سامگوک ساگی، او با نام خانوادگی گو به نام جومونگ ثبت گردیده و همچنین با نامهای جونگهه یا سانگهه نیز شناخته میشده است.
گوگوریو در میان سه پادشاهی کره، بهعنوان شمالیترین آنها شناخته میشد و بخشهایی از منچوری و کره شمالی امروزی را در بر میگرفت.
او در لوح سنگی گوآنگ گائتو با نام چومووانگ ثبت شده بود که به معنای پادشاه چومو بوده و در دو کتاب تاریخی سامگوک ساگی و سامگوک یوسا نیز به نام جومونگ و با عنوان گو یاد شده است.
بنیانگذاری گوگوریو
در نهایت، به دلیل حسادت پسران گوموا و تحقق آرزوی ژنرال هموسو که نجات پناهندگان چوسان قدیم (گوجوسان) بود، جومونگ مجبور به ترک دانگ بویو شد.
وقتی جومونگ به ساحل رودخانه رسید، از پیش برای خود و همراهانش قایقهایی آماده کرده بود و با آنها بهسوی آن طرف رودخانه رفتند.
در همین حال، دائهسو (ولیعهد دانگ بویو) نیز در تعقیب جومونگ بود؛ ولی بهمحض رسیدن به لبه رودخانه متوقف شد، زیرا قایقی برای عبور نداشت. (بر اساس افسانه، وقتی جومونگ هنگام فرار با اسبش به رودخانهای خروشان رسید، لاکپشتها و جانوران آبزیان بر سطح آب آمده و برای گذر او، پلی ایجاد کردند.)
منطقه گوگوریو
نام گوریو که شکل مختصر شده گوگوریو است، بهعنوان نام رسمی در قرن پنجم میلادی اتخاذ شد و ریشه نام لاتین Korea دارد.
قلمرو پادشاهی گوگوریوی جومونگ، سرانجام توسعه یافت و به یک قدرت بزرگ منطقهای تبدیل شد. گوگوریو تا مدت ۷۰۵ سال باقی ماند و در این مدت ۲۸ پادشاه از خانواده سلطنتی گو بر آن حکومت کردند تا اینکه نیروهای متحد تانگ – شیلا به آن حمله کردند و باعث سقوط امپراتوری گوگوریو شدند. امروزه فرزندان جومونگ از لقب گو در نام خانوادگی خود استفاده میکنند.

گوگوریو (۳۷ ق.م – ۶۶۸ م) که با نام گوریو نیز شناخته میشود، یک پادشاهی کرهای بود که در شمال و مرکز شبهجزیره کره و بخشهای جنوبی و مرکزی منچوری داخلی و خارجی قرار داشت.
او عضوی فعال در کشمکش قدرت برای کنترل شبهجزیره کره بود و همچنین ازطریق امور خارجی با حکومتهای همسایه در چین و ژاپن ارتباط داشت. گوگوریو توسط بسیاری از مورخان بهعنوان یک امپراتوری توصیف میشود.
سامگوک ساگی که متنی باقیمانده از قرن ۱۲ در گوریو است، مشخص میکند که گوگوریو در سال ۳۷ قبل از میلاد، توسط شاهزادهای از بویو به نام دونگمیونگ که به سلطنت رسیده بود، تأسیس شده بود.
گوگوریو تا زمانی که در سال ۶۶۸ به دلیل آشفتگی طولانیمدت و درگیریهای داخلی که پس از مرگ یون گه سومون اتفاق افتاده بود، از اتحاد شیلا و تانگ شکست خورد.
او یک امپراتوری قدرتمند و یکی از بزرگترین قدرتهای شرق آسیا بود. پس از سقوط گوگوریو، قلمرو آن بین اتحاد شیلا و سلسله چینی تانگ تقسیم شد.
اولین پادشاه گوگوریو
در سال ۳۴ قبل از میلاد، جولبون سئونگ، پادشاه اول گوگوریو، همراه با اتمام ساخت شهر پایتخت، به نام جولبون، و قصر امپراطوری، حکومت خود را آغاز کرد.
۴ سال بعد، در سال ۲۸ قبل از میلاد، جومونگ، ژنرال بوویئوم را برای تسخیر پادشاهی اوکجه اعزام کرد. در همین دوره، مادر جومونگ، یوها، در قصر دانگ بویو درگذشت. با اینکه او یک صیغه سلطنتی بود؛ اما برای او یک مراسم مانند ملکه برگزار کردند.
در سال ۱۹ قبل از میلاد، همسر اول جومونگ به نام یهسویا همراه پسرش، یوری، دانگ بویو را ترک کرده و وارد گوگوریو شدند. یهسویا بهعنوان ملکه تاجورق شد و سوسانو، همسر دوم جومونگ، به دلیل فشارها و نگرانیها از آینده پسرانش در گوگوریو، تصمیم به ترک این منطقه گرفت.
سوسانو به همراه دو پسرش و گروهی از افراد، گوگوریو را ترک کرد و آنها را به سمت جنوب شبهجزیره کره که در حال حاضر جنوب کره است، رهبری کرد. جومونگ پسر اولش، یوری را بهعنوان ولیعهد معرفی کرد و او را وارث تاجوتخت کرد.
مرگ جومونگ
جومونگ در سال ۱۹ قبل از میلاد، در سن ۳۹ سالگی فوت کرد. درباره دلیل مرگ او، فرضیات مختلفی وجود دارد، اما از مهمترین آنها میتوان به عفونت دست چپ او ناشی از زخم شمشیری زهرآگین در جنگ با امپراطوری هان اشاره کرد.
شاهزاده یوری، ولیعهد نیز، پدر خود را در یک قبر هرمی به نام مقبره شاه جومونگ (Temple of King Dongmyeong) دفن کرد و پس از مرگ، نام چومو سئونگ وانگ را برای او برگزید. آرامگاه جومونگ در کره شمالی واقع شده است.